Dentures
دندان مصنوعی
دندان مصنوعی، دندان‌های مصنوعی قابل جابجایی هستند که از اکریلیک (پلاستیک)، نایلون یا فلز ساخته شده‌اند. آنها به خوبی روی لثه ها قرار می‌گیرند تا جای دندان‌های از دست رفته را پر کنند و مشکلات بالقوه ناشی از شکاف‌ها را برطرف کنند.
شکاف‌های ناشی از دندان‌های از دست رفته می‌تواند باعث ایجاد مشکل در غذا خوردن و صحبت کردن شود و دندان‌های طرفین شکاف ممکن است به صورت زاویه دار در فضا رشد کنند.
گاهی اوقات تمام دندان ها باید کشیده شده و جایگزین شوند.
بنابراین ممکن است به یکی از این موارد نیاز داشته باشید:
دندان مصنوعی کامل (پروتز کامل) - که جایگزین تمام دندان‌های بالا یا پایین شما می‌شود.
دندان مصنوعی جزئی (پروتز پارسیل) - که فقط جایگزین ۱ دندان یا چند دندان از دست رفته می‌شود.
دندان مصنوعی ممکن است به جلوگیری از مشکلات غذا خوردن و صحبت کردن کمک کند. اگر به دندان مصنوعی کامل نیاز دارید، ممکن است ظاهر لبخند شما را نیز بهبود بخشد و به شما اعتماد به نفس دهد.
همچنین این احتمال وجود دارد که دندان مصنوعی نتیجه مطلوب شما را نداشته باشد. قبل از اینکه موافقت کنید، برنامه‌ها را به طور آشکار با دندانپزشک خود در میان بگذارید.
نحوه قرار دادن دندان مصنوعی
دندان مصنوعی کامل
اگر تمام دندان‌های بالا یا پایین شما نیاز به کشیدن دارند یا یک دندان مصنوعی کامل قدیمی را تعویض می‌کنید، یک دندان مصنوعی کامل نصب می‌شود.
معمولاً به محض کشیدن دندان‌ها، دندان مصنوعی نصب می‌شود، یعنی بدون دندان نخواهید بود. دندان مصنوعی به خوبی روی لثه و استخوا ن فک شما قرار می‌گیرد.
اما اگر بلافاصله پس از کشیدن چندین دندان، دندان مصنوعی نصب شود، لثه و استخوان به سرعت شکل خود را تغییر می‌دهند و احتمالاً پس از چند ماه نیاز به روکشی مجدد یا بازسازی دندان مصنوعی خواهید داشت.
گاهی اوقات ممکن است لازم باشد لثه‌ها چند ماه برای بهبود و تغییر شکل رها شوند تا بتوان دندان مصنوعی را نصب کرد.
دندان مصنوعی جزئی ( پروتز پارسیل)
دندان مصنوعی جزئی ( پروتز پارسیل) برای پر کردن شکاف‌های ناشی از دست رفتن یک یا چند دندان طراحی شده است. این دندان مصنوعی یک صفحه پلاستیکی، نایلونی یا فلزی است که تعدادی دندان مصن وعی به آن متصل شده است.
این دندان مصنوعی معمولاً از طریق قلاب‌های فلزی به برخی از دندان‌های طبیعی شما متصل می‌شود که آن را به طور محکم در دهان شما نگه می‌دارد. به راحتی قابل جدا شدن و برداشتن است.
گاهی اوقات گیره‌ها می‌توانند از ماده‌ای به رنگ دندان یا لثه ساخته شوند، اگرچه این نوع گیره همیشه مناسب نیست زیرا نسبت به فلز شکننده‌تر است.
دندانپزشک شما می‌تواند دهان شما را اندازه گیری کند و یک دندان مصنوعی پارسیل برای شما سفارش دهد.
بریج ثابت جایگزینی برای دندان مصنوعی پارسیل است و ممکن است برای برخی افراد مناسب باشد.
بریج روکش‌هایی هستند که روی دندان‌های طرفین شکاف قرار می‌گیرند و توسط یک دندان مصنوعی که در شکاف قرار می‌گیرد به هم متصل می‌شوند.
مراقبت از دندان مصنوعی
ممکن است در ابتدا استفاده از دندان مصنوعی کمی عجیب به نظر برسد، اما به زودی به استفاده از آنها عادت خواهید کرد.
در ابتدا، ممکن است لازم باشد تمام مدت از دندان مصنوعی خود، حتی در هنگام خواب استفاده کنید.
دندانپزشک به شما توصیه می‌کند که آیا باید قبل از رفتن به خواب دندان مصنوعی خود را بردارید.
درآوردن دندان مصنوعی در شب همیشه ضروری نیست، اما انجام این کار می‌تواند به لثه‌های شما در هنگام خواب اجازه دهد تا استراحت کنند.
اگر دندان مصنوعی خود را برداشتید، باید آن را مرطوب نگه دارید - به عنوان مثال، در آب یا کیسه پلی اتیلن با مقداری پنبه مرطوب شده در آن، یا در محلول مناسب تمیز کننده شبانه دندان مصنوعی.
این کار از خشک شدن مواد دندان مصنوعی و تغییر شکل آن جلوگیری می‌کند.
بهداشت دندان
تمیز نگه داشتن دهان هنگام استفاده از دندان مصنوعی به همان اندازه مهم است.
شما باید هر صبح و عصر با خمیر دندان حاوی فلوراید دندان‌ها، لثه‌ها و زبان خود را مسواک بزنید تا از پوسیدگی دندان، بیماری لثه و سایر مشکلات دندانی جلوگیری کنید.
درباره نحوه تمیز نگه داشتن دندان‌های خود بیشتر بخوانید.
تمیز کردن دندان مصنوعی
از بین بردن جرم و رسوبات غذا از دندان‌های مصنوعی به طور مرتب مهم است.
زیرا دندان‌های مصنوعی کثیف نیز می‌توانند منجر به مشکلاتی مانند بوی بد دهان، بیماری لثه، پوسیدگی دندان و برفک دهان شوند.
دندان مصنوعی خود را به همان اندازه که دندان‌های معمولی خود را تمیز کنید (حداقل دو بار در روز: هر صبح و شب).
شما باید:
قبل از خیساندن٬ دندان مصنوعی خود را با خمیر دندان یا صابون و آب مسواک بزنید تا ذرات غذا از بین بروند.
آنها را در محلول گازدار قرص‌های تمیز کننده دندان مصنوعی برای از بین بردن لکه‌ها و باکتری‌ها خیس کنید (دستورالعمل‌های سازنده را دنبال کنید).
آنها را دوباره مانند دندان های معمولی خود مسواک بزنید (اما آنها را خیلی سفت نشویید)
در صورت افتادن ممکن است دندان مصنوعی بشکند، بنابراین باید آنها را روی کاسه یا سینک پر از آب، یا چیزی نرم مانند یک حوله تا شده تمیز کنید.
غذا خوردن با دندان مصنوعی
وقتی برای اولین بار شروع به استفاده از دندان مصنوعی می‌کنید، باید غذاهای نرم را به قطعات کوچک خرد کنید و به آرامی با هر دو طرف دهان خود بجویید.
از جویدن آدامس و هر غذایی که چسبناک، سفت یا لبه‌های تیز دارد خودداری کنید.
می‌توانید به تدریج شروع به خوردن انواع دیگر غذاها کنید تا به رژیم غذایی قدیمی خود بازگردید. هرگز از خلال دندان استفاده نکنید.
چسب دندان مصنوعی
اگر دندان مصنوعی شما به درستی جا بیفتد، لزوماً نباید از چسب دندان مصنوعی استفاده کنید.
اما اگر فک پایین شما به طور قابل توجهی کوچک شده باشد، چسب ممکن است تنها راه برای کمک به نگه داشتن دندان مصنوعی شما باشد.
دندانپزشک شما را در این مورد راهنمایی خواهند کرد.
برخی از افراد در ابتدا با استفاده از چسب احساس اعتماد به نفس بیشتری نسبت به دندان مصنوعی خود می‌کنند. دستورالعمل‌های سازنده را دنبال کنید و از مصرف بیش از حد خودداری کنید.
با مسواک زدن با آب و صابون می‌توان چسب را از دندان مصنوعی جدا کرد.
ممکن است لازم باشد باقی‌مانده چسب در دهان را با دستمال مرطوب آشپزخانه پاک کنید.
چه زمانی به دندانپزشک خود مراجعه کنید
اگر دندان مصنوعی دارید (حتی اگر دندان مصنوعی کامل دارید) باید به طور مرتب به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا ایشان بتواند هرگونه مشکلی را بررسی کند.
اگر به خوبی از دندان‌های مصنوعی خود مراقبت کنید، آنها باید چندین سال دوام داشته باشند.
اما لثه و استخوان فک شما در نهایت کوچک می‌شوند، به این معنی که دندان مصنو عی ممکن است به خوبی قبل جا نیفتد و شل شود، یا ممکن است ساییده شود.
در موارد زیر در اسرع وقت به دندانپزشک خود مراجعه کنید:
دندان مصنوعی شما هنگام صحبت کردن صدا می‌دهد.
دندان مصنوعی شما به لیز می‌خورد یا احساس می‌کنید دیگر به درستی جا نمی‌افتد.
هنگام استفاده از دندان مصنوعی٬ احساس ناراحتی می‌کنید
دندان مصنوعی شما به طور قابل مشاهده‌ای ساییده شده است.
دچار علائم بیماری لثه یا پوسیدگی دندان مانند خونریزی لثه یا بوی بد دهان شده‌اید.
اگر دندان مصنوعی نامناسب یا ساییده شده جایگزین نشود، می‌تواند باعث ناراحتی زیادی شود و منجر به آفت دهان، عفونت یا مشکل در غذا خوردن و صحبت کردن شود.