درماتیت تماسی
درماتیت تماسی نوعی اگزما است که در اثر تماس با یک ماده خاص ایجاد می‌شود.
اگزما نام گروهی از شرایط است که باعث خشکی و تحریک پوست می‌شود.
درماتیت تماسی معمولاً در صورت شناسایی و اجتناب از ماده ایجاد کننده مشکل بهبود می‌یابد یا به طور کامل برطرف می‌شود. درمان‌هایی نیز برای کمک به کاهش علائم موجود است.
علائم درماتیت تماسی
درماتیت تماسی باعث خارش، تاول، خشکی و ترک خوردگی پوست می‌شود.
پوست روشن ممکن است قرمز شود و پوست تیره ممکن است قهوه‌ای تیره، بنفش یا خاکستری شود.
این واکنش معمولاً طی چند ساعت یا چند روز پس از قرار گرفتن در معرض ماده تحریک کننده یا آلرژن رخ می‌دهد.
علائم می‌تواند هر ناحیه‌ای از بدن را تحت تاثیر قرار دهد اما بیشتر دست‌ها و صورت را درگیر می‌کند.
در مورد علائم درماتیت تماسی را بخوانید
چه زمانی باید به داروساز مراجعه کرد
اگر درماتیت تماسی شما را آزار می‌دهد، با یک داروساز صحبت کنید.
ایشان می‌توانند درمان‌هایی مانند نرم‌کننده‌ها (مرطوب‌کننده‌ها) را توصیه کنند که روی پوست خود می‌مالید تا از خشکی آن جلوگیری شود.
چه زمانی به پزشک عمومی مراجعه کنید
اگر علائم مداوم، مکرر یا شدید درماتیت تماسی دارید به پزشک عمومی مراجعه کنید. پزشک سعی می‌کند تا علت را شناسایی کرده و درمان‌های مناسب را پیشنهاد کند.
پزشک عمومی ممکن است شما را برای آزمایش های بیشتر به یک دکتر متخصص متخصص پوست ارجاع دهد اگر:
ماده‌ای که باعث درماتیت تماسی شما می‌شود قابل شناسایی نیست
علائم شما به درمان پاسخ نمی‌دهند
درباره تشخیص درماتیت تماسی بخوانید
علل درماتیت تماسی
درماتیت تماسی می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
یک ماده تحریک کننده - ماده‌ای که مستقیماً به لایه بیرونی پوست آسیب می‌زند
یک آلرژن - ماده‌ای که باعث می‌شود سیستم ایمنی به گونه‌ای واکنش نشان دهد که روی پوست تأثیر بگذارد
درماتیت تماسی بیشتر در اثر محرک‌هایی مانند صابون‌ها و مواد شوینده، حلال‌ها یا تماس مکرر با آب ایجاد می‌شود.
درماتیت تماسی آلرژیک کمتر شایع است و می‌تواند ناشی از واکنش آلرژیک به مواد موجود در محصولات خاص، مانند لوازم آرایشی یا برخی فلزات، از جمله نیکل باشد.
دست زدن به میوه و سبزیجات خام و نپخته نیز ممکن است در برخی افراد باعث درماتیت تماسی آلرژیک شود.
در مورد علل درماتیت تماسی بخوانید
درمان درماتیت تماسی
اگر بتوانید از مواد تحریک کننده یا آلرژن هایی که علائم شما را تحریک می‌کنند دوری کنید، پوست شما در نهایت بهبود می‌یابد.
با این حال، از آنجایی که این همیشه امکان پذیر نیست، ممکن است به شما توصیه شود که از موارد زیر نیز استفاده کنید:
نرم کننده‌ها - مرطوب کننده هایی که روی پوست مالیده می‌شوند تا از خشکی آن جلوگیری شود
کورتیکواستروئیدهای موضعی - پمادها و کرم‌های استروئیدی که برای تسکین علائم شدید روی پوست استفاده می‌شوند.
اگر یک دوره شدید درماتیت تماسی دارید که ناحیه وسیعی از پوست شما را می‌پوشاند، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدهای خوراکی تجویز کند، اما این مورد نادر است.
درباره درمان درماتیت تماسی بخوانید
پیشگیری از درماتیت تماسی
بهترین راه برای جلوگیری از درماتیت تماسی این است که از تماس با آلرژن‌ها یا محرک‌هایی که باعث علائم شما می‌شوند، خودداری کنید.
اگر نمی‌توانید از تماس خودداری کنید، می‌توانید برای کاهش خطر ایجاد علائم توسط آلرژن‌ها یا مواد تحریک کننده، اقداماتی انجام دهید، از جمله:
تمیز کردن پوست - اگر با یک آلرژن یا ماده تحریک کننده تماس پیدا کردید، در اسرع وقت پوست آسیب دیده را با آب ولرم و یک نرم کننده بشویید.
استفاده از دستکش برای محافظت از دست‌ها - اما هر از گاهی آنها را در بیاورید، زیرا تعریق می‌تواند علائم را بدتر کند. اگر لاستیک نیز شما را آزار می‌دهد، ممکن است پوشیدن دستکش‌های نخی زیر دستکش‌های لاستیکی برای شما مفید باشد.
تغییر محصولاتی که پوست شما را تحریک می‌کند - ممواد تشکیل دهنده آرایش یا صابون را بررسی کنید تا مطمئن شوید که حاوی هیچ ماده تحریک کننده یا آلرژنی نیست. در ب رخی موارد، برای به دست آوردن این اطلاعات ممکن است نیاز به تماس با سازنده یا بررسی آنلاین داشته باشید.
استفاده مکرر و با مقدار زیاد از نرم کننده‌ها - این مواد پوست شما را هیدراته نگه می‌دارند و به محافظت از آن در برابر آلرژن‌ها و مواد تحریک کننده کمک می‌کنند. همچنین می‌توانید از جایگزین‌های صابونی نرم کننده به جای صابون‌های قالبی یا مایع معمولی استفاده کنید که می‌توانند پوست شما را خشک کنند.
انواع دیگر اگزما
انواع دیگر اگزما عبارتند از:
اگزمای آتوپیک (که درماتیت آتوپیک نیز نامیده می‌شود) - شایع ترین نوع اگزما. اغلب ارثی است و با بیماری‌های دیگری مانند آسم و تب یونجه مرتبط است
اگزمای دیسکوئید - تکه‌های گرد یا بیضی شکل اگزما روی پوست
اگزمای واریسی - این بیشتر قسمت پایین پا را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این ناشی از مشکلات جریان خون در سیاهرگ‌های پا است.
علائم
بعدی
