بی‌اختیاری ادرار
بررسی اجمالی
بی‌اختیاری ادرار یعنی خارج شدن غیرارادی ادرار. این یک مشکل شایع است که میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
انواع مختلفی از بی‌اختیاری ادرار وجود دارد، از جمله:
بی‌اختیاری استرسی - زمانی که ادرار در مواقعی که مثانه شما تحت فشار است به بیرون نشت می‌کند. مثلاً وقتی سرفه می‌کنید یا می‌خندید
بی‌اختیاری ادراری (فوریتی) - زمانی که که احساس شدید و ناگهانی برای ادرار کردن دارید و ادرار نشت می‌کند.
بی‌اختیاری سرریزی (احتباس ادراری مزمن) - زمانی که نمی‌توانید مثانه خود را به طور کامل تخلیه کنید، که باعث نشت مکرر می‌شود.
بی‌اختیاری کامل - زمانی که مثانه شما نمی‌تواند به هیچ وجه ادرار را نگه دارد، که باعث می‌شود دائماً ادرار را دفع کنید یا نشت مکرر داشته باشید.
همچنین ممکن است ترکیبی از بی‌اختیاری ادراری استرسی و فوری تی را داشته باشید.
در مورد علائم بی‌اختیاری ادرار بیشتر بدانید.
چه زمانی باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید
در صورت داشتن هر نوع بی‌اختیاری ادراری به پزشک عمومی مراجعه کنید. بی‌اختیاری ادرار یک مشکل شایع است و شما نباید از صحبت با پزشک خود در مورد علائم خود خجالت بکشید.
این همچنین می‌تواند اولین گام برای یافتن راهی برای مدیریت موثر مشکل باشد.
بی‌اختیاری ادرار معمولاً پس از مشاوره با یک پزشک عمومی تشخیص داده می‌شود. او در مورد علائم شما می‌پرسد و با توجه به اینکه واژن یا آلت تناسلی دارید، ممکن است لگن یا مقعد شما را معاینه کند.
پزشک عمومی همچنین ممکن است به شما پیشنهاد کند یک دفتر یادداشت داشته باشید که در آن میزان مایعات مصرفی و دفعات دفع ادرار را یادداشت کنید.
با تشخیص بی‌اختیاری ادرار آشنا شوید.
علل بی‌اختیاری ادرار
بی‌اختیاری استرسی معمولا ناشی از ضعف یا آسیب به عضلاتی است که از دفع ادرار جلوگیری می‌کند، مانند عضلات کف لگن و اسفنکتر ادراری.
بی‌اختیاری فوریتی معمولاً نتیجه فعالیت بیش از حد عضلات دترسور است که مثانه را کنترل می‌کنند.
بی‌اختیاری سرریزی اغلب ناشی از انسداد یا گرفتگی در مثانه است که از تخلیه کامل آن جلوگیری می‌کند.
بی‌اختیاری کامل ممکن است ناشی از مشکل مثانه از بدو تولد، آسیب نخاعی یا سوراخ کوچک تونل-مانند باشد که می‌تواند بین مثانه و ناحیه اطراف (فیس تول) ایجاد شود.
برخی عوامل می‌توانند احتمال بی‌اختیاری ادرار را افزایش دهند، از جمله:
بارداری و زایمان طبیعی
چاقی
سابقه خانوادگی بی‌اختیاری
افزایش س ن - اگرچه بی‌اختیاری بخشی اجتناب ناپذیر از پیری نیست
درباره علل بی‌اختیاری ادرار بیشتر بدانید.
درمان بی‌اختیاری ادرار
درمان های غیر جراحی
در ابتدا، پزشک عمومی ممکن است برخی اقدامات ساده را برای کمک به بهبود علائم شما پیشنهاد دهد.
اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تغییرات سبک زندگی مانند کاهش وزن و کاهش مصرف کافئین و الکل
تمرینات کف لگن، که در آن با سفت کردن عضلات کف لگن خود٬ آنها را تقویت می‌کنید.
تمرین مثانه، که در آن راه‌هایی را برای طولانی‌تری کردن زمان انتظار بین احساس نیاز به دفع ادرار و دفع واقعی ادرار یاد می‌گیرید.
همچنین ممکن است از از محصولات بی‌اختیاری مانند پدهای جاذب و ادرار دستی نیز استفاده کنید.
اگر هنوز قادر به مدیریت علائم خود نیستید، ممکن است دارو توصیه شود.
درباره درمان‌های غیر جراحی برای بی‌اختیاری ادرار بیشتر بدانید.
درمان‌های جراحی
جراحی نیز ممکن است در نظر گرفته شود. عمل‌هایی که برای شما مناسب هستند به نوع بی‌اختیاری ادراری که دارید بستگی دارد.
درمان جراحی برای بی‌اختیاری استرسی، مانند عمل اسلینگ، برای کاهش فشار روی مثانه یا تقویت عضلات کنترل کننده ادرار استفاده می‌شود.
جراحی برای درمان بی‌اختیاری ادراری (فوریتی) شامل بزرگ کردن مثانه یا کاشتن وسیله‌ای است که عصب کنترل کننده عضلات دترسور را تحریک می‌کند.
عمل‌های جزئی و جراحی بی‌اختیاری ادرار بیشتر بدانید.
جلوگیری از بی‌اختیاری ادرار
همیشه نمی‌توان از بی‌اختیاری ادرار جلوگیری کرد، اما اقداماتی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید که ممکن است به کاهش احتمال بروز آن کمک کند.
از جمله:
حفظ وزن سالم
تغییر عادات نوشیدن، از جمله کاهش مصرف الکل
انجام تمرینات کف لگن
وزن سالم
چاقی می‌تواند خطر ابتلا به بی‌اختیاری ادرار را افزایش دهد. ممکن است بتوانید با حفظ وزن سالم از طریق ورزش منظم و تغذیه سالم، خطر ابتلا به آن را کاهش دهید.
از ماشین حساب وزن سالم استفاده کنید تا ببینید آیا وزن مناسبی نسبت به قد خود دارید یا خیر.
اطلاعات و توصیه‌های بیشتر در مورد کاهش وزن دریافت کنید.
عادات نوشیدن
با توجه به مشکل خاص مثانه شما، پزشک عمومی می‌تواند در مورد میزان مایعاتی که باید بنوشید به شما توصیه کند.
اگر بی‌اختیاری ادرار دارید، مصرف الکل و نوشیدنی‌های حاوی کافئین مانند چای، قهوه و نوشابه را کاهش دهید. اینها می‌توانند باعث شوند کلیه‌های شما ادرار بیشتری تولید کرده و مثانه شما را تحریک کنند.
حد مجاز مصرف هفتگی الکل ۱۴ واحد است.
یک واحد الکل تقریباً نصف لیوان آبجو با قدرت معمولی یا یک پ یمانه (۲۵ میلی لیتر) الکل است.
درباره واحدهای الکل بیشتر بدانید.
اگر شب ادراری دارید، سعی کنید در ساعت‌های قبل از خواب کمتر مایعات بنوشید. با این حال، مطمئن شوید که در طول روز همچنان به اندازه کافی مایعات می‌نوشید.
تمرینات کف لگن
بارداری و زایمان می‌تواند عضلاتی را که جریان ادرار از مثانه را کنترل می‌کنند، ضعیف کند. اگر باردار هستید، تقویت عضلات کف لگن ممکن است به جلوگیری از بی‌اختیاری ادرار کمک کند.
درباره ورزش در دوران بارداری بیشتر بدانید.
تقویت عضلات کف لگن با تمرینات کف لگن ممکن است برای همه مفید باشد.
درباره تمرینات کف لگن بیشتر بدانید.
علائم
بعدی
