top of page

تشخیص - بی‌اختیاری ادرار

اگر دچار بی‌اختیاری ادرار شده‌اید، به پزشک عمومی مراجعه کنید تا بتواند نوع بی‌اختیاری ادراری شما را تشخیص دهد.

هنگام صحبت با پزشک عمومی در مورد شرایط خود خجالت نکشید. بی‌اختیاری ادرار یک مشکل شایع است و به احتمال زیاد پزشک عمومی افراد زیادی را با همین مشکل دیده است.

پزشک عمومی از شما سوالاتی در مورد علائم و سابقه پزشکی شما می‌پرسد، از جمله:

  • آیا بی‌اختیاری ادرار هنگام سرفه یا خنده اتفاق می‌افتد؟

  • اینکه آیا در طول روز یا شب به طور مکرر به توالت نیاز دارید؟

  • آیا هنگام رفتن به توالت در دفع ادرار مشکل دارید؟

  • آیا در حال حاضر دارویی مصرف می‌کنید؟

  • چه مقدار مایعات، الکل یا کافئین می‌نوشید؟

دفترچه یادداشت مثانه

پزشک عمومی ممکن است به شما پیشنهاد کند که عادات مثانه خود را حداقل به مدت ۳ روز یادداشت کنید تا بتوانید تا حد امکان در مورد وضعیت خود به آنها اطلاعات بدهید.

مواردی که باید یادداشت شوند عبارتند از: 

  • مقدار مایعاتی که می‌نوشید

  • انواع مایعاتی که می‌نوشید

  • چند بار در روز نیاز به دفع ادرار دارید

  • مقدار ادراری که دفع می‌کنید

  • چند مورد بی‌اختیاری دارید

  • چند بار نیاز فوری به رفتن به توالت را تجربه می‌کنید

آزمایشات و معاینات

همچنین ممکن است نیاز به انجام برخی آزمایشات و معاینات داشته باشید تا پزشک عمومی بتواند مواردی را که ممکن است باعث بی‌اختیاری می‌شود تأیید یا رد کند.

معاینه فیزیکی

پزشک عمومی ممکن است برای ارزیابی سلامت سیستم ادراری٬ شما را معاینه کند. اگر واژن دارید، پزشک عمومی معاینه لگن انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که معمولاً شامل برهنه شدن از کمر به پایین است. ممکن است از شما خواسته شود سرفه کنید تا ببینید آیا ادراری نشت می‌کند.

پزشک عمومی همچنین ممکن است واژن شما را برای بررسی علل بی‌اختیاری، مانند افتادگی (پرولاپس) که در آن بخشی از مثانه به داخل واژن برآمده است، معاینه کند.

پزشک عمومی ممکن است انگشت خود را داخل واژن شما قرار دهد و از شما بخواهد که عضلات کف لگن خود را منقبض کنید.

اینها عضلاتی هستند که مثانه و مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار از طریق آن از بدن خارج می‌شود) را احاطه کرده‌اند. آسیب به عضلات کف لگن می‌تواند منجر به بی‌اختیاری ادرار شود.

اگر آلت تناسلی مردانه دارید، پزشک عمومی ممکن است سلامت پروستات شما را بررسی کند. پروستات بین آلت تناسلی و مثانه قرار دارد و مجرای ادرار را احاطه کرده است.

ممکن است دکتر مقعد (رکتوم) شما را معاینه کند. در این حالت پزشک عمومی انگشت خود را وارد مقعد شما می‌کند تا بتواند غده پروستات شما را احساس کند.

اگر غده پروستات شما بزرگ شده باشد، می‌تواند باعث علائم بی‌اختیاری ادرار، مانند نیاز مکرر به دفع ادرار شود.

آزمایش نوار ادراری (دیپ استیک)

اگر پزشک عمومی فکر می‌کند که علائم شما ممکن است ناشی از عفونت دستگاه ادراری (UTI) باشد، نمونه‌ای از ادرار شما ممکن است برای باکتری مورد آزمایش قرار گیرد.

یک نوار کوچک آغشته به مواد شیمیایی٬ در نمونه ادرار شما فرو می‌رود. در صورت وجود باکتری تغییر رنگ می‌دهد . آزمایش دیپ استیک همچنین می‌تواند خون و پروتئین را در ادرار شما بررسی کند.

آزمایش ادرار باقی‌مانده

اگر پزشک عمومی فکر می‌کند که شما بی‌اختیاری سرریز دارید، ممکن است آزمایشی به نام آزمایش ادرار باقیمانده را پیشنهاد کند تا ببیند بعد از ادرار کردن چه مقدار ادرار در مثانه شما باقی می‌ماند.

این معمولا شامل سونوگرافی از مثانه شما می‌شود، اگرچه گاهی اوقات مقدار ادرار باقی‌مانده در مثانه شما پس از تخلیه مثانه با استفاده از سوند اندازه‌گیری می‌شود.

سوند یک لوله نازک و قابل انعطاف است که داخل مجرای ادرار شما قرار داده می‌شود و از آن به مثانه شما می‌رود.

آزمایش‌های بیشتر

اگر علت بی‌اختیاری ادرار شما مشخص نباشد، ممکن است آزمایشات بیشتری لازم باشد. پزشک عمومی معمولاً ابتدا درمان شما را آغاز می‌کند و در صورتیکه اثربخش نباشند٬ ممکن است آزمایشات بیشتری را پیشنهاد کند.

سیستوسکوپی

سیستوسکوپی شامل استفاده از یک لوله نازک با یک دوربین متصل به آن (آندوسکوپ) برای مشاهده داخل مثانه و مجاری ادراری است. سیستوسکوپی می‌تواند ناهنجاری هایی را که ممکن است باعث بی‌اختیاری ادرار شوند را شناسایی کند.

تست‌های یورودینامیک

این مجموعه ای از آزمایشاتی است که برای بررسی عملکرد مثانه و مجرای ادرار شما استفاده می‌شود. ممکن است از شما خواسته شود که برای چند روز دفترچه مثانه خود را نگه دارید و سپس چندین آزمایش را در بیمارستان یا کلینیک انجام دهید.

آزمایشات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • اندازه‌گیری فشار مثانه با وارد کردن یک سوند (کاتتر) به داخل مجرای ادرار

  • اندازه‌گیری فشار شکم (حفره شکمی) با وارد کردن یک سوند به داخل مقعد

  • درخواست از شما برای ادرار کردن در یک دستگاه مخصوص که مقدار و جریان ادرار را اندازه گیری می‌کند

درمان غیر جراحی

بعدی

علل

قبلی

bottom of page