بیماری شریان محیطی
بیماری شریانی محیطی (PAD) یک بیماری شایع است که در آن تجمع رسوبات چربی در شریانها، خونرسانی به عضلات پا را محدود میکند. این بیماری همچنین به عنوان بیماری عروق محیطی (PVD) شناخته میشود.
علائم بیماری شریان محیطی
بسیاری از افراد مبتلا به بیماری شریان محیطی هیچ علامتی ندارند. با این حال، برخی هنگام راه رفتن دچار درد در پاهای خود میشوند که معمولاً پس از چند دقیقه استراحت از بین می رود. اصطلاح پزشکی برای این «لنگیدن متناوب» است.
درد میتواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و معمولاً پس از چند دقیقه استراحت دادن به پاها برطرف می شود.
اغلب هر دو پا به طور همزمان تحت تاثیر قرار میگیرند، اگرچه ممکن است درد در یک پا شدیدتر باشد.
سایر علائم این بیماری میتواند شامل موارد زیر باشد:
ریزش مو روی پاها و انگشتان پا
بی حسی یا ضعف در پاها
ناخنهای شکننده و با رشد آهسته در پا
زخمها (زخم های باز) روی پاها و ساق پاها که خوب نمیشوند
تغییر رنگ پوست روی پاها، مانند رنگ پریدگی بیشتر از حد معمول یا آبی - تشخیص این مورد روی پوست تیره دشوارتر است.
پوست براق
در مردان، اختلال نعوظ
کوچک شدن (تحلیل رفتن) عضلات پا
علائم بیماری شریان محیطی اغلب به آرامی و طی سالها ایجاد میشود. اگر علائم شما به سرعت ایجاد شوند یا به طور ناگهانی بدتر شوند، ممکن است نشانهای از یک مشکل جدی باشد که نیاز به درمان فوری دارد.
چه زمانی به پزشک عمومی مراجعه کنید
اگر هنگام ورزش دچار درد مکرر پا می شوید، باید به پزشک عمومی مراجعه کنید.
بسیاری از مردم به اشتباه فکر میکنند که این فقط بخشی از روند افزایش سن است، اما دلیلی وجود ندارد که فردی که از نظر سلامتی مشکلی ندارد، دچار درد پا شود.
بیماری شریان محیطی معمولاً از طریق معاینه فیزیکی توسط پزشک عمومی و با مقایسه فشار خون در بازو و مچ پا تشخیص داده میشود.
تفاوت بین این دو ممکن است نشان دهنده بیماری شریان محیطی باشد و به آن شاخص فشار بازویی مچ پا (ABPI) گفته میشود.
درباره تشخیص بیماری شریان محیطی (PAD)بخوانید.
علل بیماری شریانی محیطی
بیماری شریان محیطی نوعی بیماری قلبی عروقی (CVD) است زیرا بر عروق خونی تأثیر میگذارد.
معمولاً به دلیل تجمع رسوبات چربی در دیواره شریانهای پا ایجاد میشود. رسوبات چربی (آتروما) از کلسترول و سایر مواد زائد تشکیل شده است.
انباشته شدن رسوبات چربی روی دیواره رگ ها باعث تنگ شدن رگها و محدود شدن جریان خون به پاها میشود. این فرآیند آترواسکلروز نامیده میشود.
برخی عوامل میتوانند خطر ابتلا به بیماری شریانی محیطی (PAD) و سایر اشکال بیماری عروق محیطی را افزایش دهند، از جمله:
سیگار کشیدن - مهمترین عامل خطر
افزایش سن
درمان بیماری شریانی محیطی
بیماری شریان محیطی عمدتا از طریق تغییر سبک زندگی و دارو درمان میشود.
ورزش منظم و ترک سیگار، مهمترین تغییرات سبک زندگی هستند که می توانند علائم بیماری شریانی محیطی را کاهش داده و از بدتر شدن آن جلوگیری کنند. همچنین مهم است که:
رژیم غذایی سالم داشته باشید
اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید، وزن خود را کاهش دهید
مصرف الکل خود را کنترل کنید
بخوانید در مورد:
علل زمینهای نیز باید درمان شوند، از جمله فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت. برای بهبود جریان خون در پاها میتوان از دارو و در برخی موارد جراحی استفاده کرد.
با درمان، علائم اکثر افراد ثابت میماند و برخی افراد ممکن است در میزان درد خود بهبودی را تجربه کنند.
اگر درمان ناموفق باشد، خطر عوارض بالقوه جدی وجود دارد.
درباره درمان بیماری شریان محیطی(PAD) بخوانید.
عوارض بیماری شریانی محیطی
بیماری شریان محیطی به طور مستقیم تهدید کننده زندگی نیست، اما فرآیند آترواسکلروزی که باعث آن میشود٬ میتواند منجر به مشکلات جدی و بالقوه کشنده شود.
بیماری عروق کرونر قلب (CHD)
انسداد شریانهای پاها میتواند بر سایر نواحی بدن شما مانند شریانهای تامینکننده قلب و مغز نیز تأثیر بگذارد.
بنابراین داشتن بیماری شریان محیطی احتمال ابتلا به نوع دیگری از بیماری قلبی عروقی (CVD) را افزایش میدهد، از آن جمله:
ایسکمی بحرانی اندام تحتانی (CLI)
اگر جریان خون به پاها به شدت محدود شود، ایسکمی بحرانی اندام تحتانی (CLI) میتواند ایجاد شود. این یک عارضه بسیار جدی است که درمان آن میتواند چالش برانگیز باشد.
علائم ایسکمی بحرانی اندام تحتانی (CLI) عبارتند از:
درد شدید سوزش در پاها و انگشتان پا که حتی در زمان استراحت نیز ادامه دارد
پوست شما رنگ پریده، براق، صاف و خشک میشود
زخمها (زخم های باز) روی پاها و ساقهای پای شما که خوب نمیشوند
کاهش توده عضلانی در پاها
پوست انگشتان پا یا اندام تحتانی شما سرد و بی حس میشود، قرمز و سپس سیاه میشود، و/یا شروع به متورم شدن و تولید چرک بدبو میکند که باعث درد شدید (قانقاریا) میشود
اگر فکر میکنید علائم ایسکمی بحرانی اندام تحتانی (CLI) در شما ایجاد شده، فوراً با پزشک عمومی تماس بگیرید.
در صورت داشتن ایسکمی بحرانی اندام تحتانی (CLI) معمولاً آنژیوپلاستی یا عمل بایپس عروق کرونر توصیه میشود، اگرچه ممکن است همیشه موفقیت آمیز یا امکان پذیر نباشد. در موارد معدودی ممکن است نیاز به قطع عضو زیر زانو باشد.