بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون وضعیتی است که در آن بخش‌هایی از مغز به تدریج در طی سال‌ها آسیب می‌بیند.
علائم بیماری پارکینسون
علائم اصلی بیماری پارکینسون عبارتند از:
لرزش غیر ارادی قسمت‌های خاصی از بدن (ترمور)
حرکات آهسته
عضلات سفت و غیر قابل انعطاف
فرد مبتلا به بیماری پارکینسون می‌تواند طیف وسیعی از علائم فیزیکی و روانی دیگر را نیز تجربه کند.
از جمله:
مشکلات تعادل (این ممکن است خطر زمین خوردن را افزایش دهد )
از دست دادن حس بویایی (آنوسمی)
مشکلات خواب (بی‌خوابی)
مشکلات حافظه
به دنبال مشاوره پزشکی
اگر نگران هستید که ممکن است علائم بیماری پارکینسون را داشته باشید، به پزشک عمومی مراجعه کنید.
آنها در مورد مشکلاتی که با آن مواجه هستید می‌پرسند و ممکن است شما را برای آزمایشات بیشتر به یک متخصص ارجاع دهند.
درباره تشخیص بیماری پارکینسون بیشتر بدانید
علل بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون در اثر از بین رفتن سلول‌های عصبی در بخشی از مغز به نام «جسم سیاه» ایجاد می‌شود. این منجر به کاهش ماده شیمیایی به نام دوپامین در مغز می‌شود.
دوپامین نقش حیاتی در تنظیم حرکت بدن دارد. کاهش دوپامین مسئول بسیاری از علائم بیماری پارکینسون است.
اینکه دقیقاً چه چیزی باعث از بین رفتن سلول‌های عصبی می‌شود مشخص نیست. اکثر متخصصان تصور می‌کنند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی عامل آن است.
چه کسانی تحت تاثیر قرا ر می‌گیرند؟
بیشتر افراد مبتلا به پارکینسون زمانی که بالای ۵۰ سال سن دارند شروع به بروز علائم می‌کنند، اگرچه برخی از افراد مبتلا به این بیماری برای اولین بار علائم را زمانی که زیر ۴۰ سال سن دارند تجربه می‌کنند.
احتمال ابتلای مردان به بیماری پارکینسون کمی بیشتر از زنان است.
درمان بیماری پارکینسون
اگرچه در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای کمک به کاهش علائم اصلی و حفظ کیفیت زندگی تا زمانی که ممکن است در دسترس هستند.
از جمله:
درمان‌های حمایتی مانند فیزیوتراپی و کاردرمانی
دارو
در برخی موارد، جراحی مغز
ممکن است در مراحل اولیه بیماری پارکینسون به هیچ درمانی نیاز نداشته باشید، زیرا علائم معمولاً خفیف هستند.
اما ممکن است نیاز به قرارهای منظم با متخصص خود داشته باشید تا وضعیت شما تحت نظر باشد.
چشم انداز
با پیشرفت بیماری، علائم بیماری پارکینسون بدتر شده و انجام فعالیت‌های روزمره به طور فزاینده‌ای بدون کمک دشوار می‌شود.
بسیاری از افراد به درمان به خوبی پاسخ می‌دهند و تنها ناتوانی خفیف تا متوسط را تجربه می‌کنند، در حالی که اقلیت ممکن است به خوبی پاسخ ندهند و به مرور زمان ناتوانی شدیدتری پیدا کنند.
بیماری پارکینسون مستقیماً باعث مرگ افراد نمی‌شود، اما این بیماری می‌تواند فشار زیادی بر بدن وارد کند و می‌تواند برخی از افراد را در برابر عفونت‌های جدی و تهدید کننده زندگی آسیب پذیرتر کند.
اما با پیشرفت در درمان، اکثر افراد مبتلا به بیماری پارکینسون اکنون امید به زندگی طبیعی یا تقریباً طبیعی دارند.
علائم
بعدی
