بیماری بوون

بیماری بوون شکل بسیار اولیه سرطان پوست است که به راحتی قابل درمان است. علامت اصلی یک لکه قرمز و پوسته پوسته روی پوست است.

بیماری بوون سلول‌های سنگفرشی را که در لایه بیرونی پوست قرار دارند، تحت تاثیر قرار می‌دهد و گاهی اوقات به عنوان کارسینوم سلول سنگفرشی در محل شناخته می‌شود.

این لکه معمولاً بسیار کند رشد می‌کند، اما احتمال کمی وجود دارد که در صورت عدم درمان به نوع جدی تری از سرطان پوست تبدیل شود.

موثرترین روش برای کاهش خطر ابتلا به بیماری بوون، و همچنین سایر انواع جدی‌تر سرطان پوست، کمتر قرار گرفتن در معرض نور خورشید است.

در مورد ضد آفتاب و ایمنی در برابر آفتاب راهنمایی بیشتری دریافت کنید

آیا بیماری بوون جدی است؟

خود بیماری بوون معمولاً جدی نیست. در طی ماه‌ها یا سال‌ها بسیار آهسته رشد می‌کند و چندین درمان بسیار موثر برای آن وجود دارد.

نگرانی این است که اگر بیماری بوون تشخیص داده نشود یا نادیده گرفته شود در نهایت می‌تواند به نوع دیگری از سرطان پوست به نام سرطان پوست سلول سنگفرشی تبدیل شود. 

برآورد می‌شود که این اتفاق در ۱ نفر از هر ۲۰ تا ۳۰ نفر مبتلا به بیماری بوون درمان نشده رخ می‌دهد.

سرطان پوست سلول سنگفرشی اغلب قابل درمان است، اما می‌تواند به عمق بدن گسترش یابد و گاهی اوقات بسیار جدی است.

علائم بیماری بوون

بیماری بوون معمولاً به صورت لکه‌ای روی پوست ظاهر می‌شود که لبه‌های شفافی دارد و بهبود نمی‌یابد.

برخی افراد بیش از ۱ لکه دارند.

لکه ممکن است به این صورت‌ها باشد:

• پوسته پوسته یا پوسته‌دار

• صاف یا برجسته

• تا چند سانتی متر عرض

• خارش دار (اما نه همیشه)

• قرمز یا صورتی روی پوست روشن، اما ممکن است در پوست‌های تیره‌تر سخت‌تر دیده شود

این لکه می‌تواند در هر جایی از پوست ظاهر شود، اما به ویژه در نواحی در معرض دید مانند ساق پا، گردن و سر شایع است.

گاهی اوقات آنها می‌توانند ناحیه کشاله ران و در مردان آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار دهند.

اگر لکه خونریزی کند، به زخم باز تبدیل شود (اولسر) یا توده‌ای ایجاد کند، می‌تواند نشانه‌ای از تبدیل شدن آن به سرطان سلول سنگفرشی پوست باشد.

چه زمانی مشاوره پزشکی دریافت کنید

اگر لکه‌های قرمز یا پوسته پوسته پوستی مداوم دارید و علت آن را نمی‌دانید، به پزشک عمومی مراجعه کنید.

تشخیص صحیح بسیار مهم است، زیرا بیماری بوون می‌تواند شبیه سایر بیماری‌ها مانند پسوریازیس یا اگزما باشد.

در صورت لزوم، پزشک عمومی شما را به متخصص پوست ارجاع می‌دهد تا مشخص شود مشکل چیست.

اگر در مورد علت آن مطمئن نباشند، ممکن است لازم باشد تا نمونه‌ کوچکی از پوست برداشته شود (بیوپسی) تا بتوان آن را با دقت بیشتری بررسی کرد.

علل بیماری بوون

بیماری بوون معمولاً افراد ۶۰ تا ۷۰ ساله را مبتلا می‌کند.

علت دقیق آن نامشخص است، اما ارتباط نزدیکی با موارد زیر دارد:

• قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید یا استفاده از تخت‌های آفتابگیر و سولاریوم - به ویژه در افرادی که پوست روشن دارند

• داشتن سیستم ایمنی ضعیف - برای مثال، در افرادی که برای سرکوب سیستم ایمنی خود پس از پیوند عضو دارو مصرف می‌کنند یا افراد مبتلا به ایدز شایع‌تر است.

• سابقه درمان رادیوتراپی(پرتودرمانی) 

• ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) - یک ویروس شایع که اغلب ناحیه تناسلی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند باعث ایجاد زگیل تناسلی شود.

بیماری بوون ارثی نبوده و عفونی نیست بنابراین به دیگران منتقل نمی‌شود.

درمان بیماری بوون

تعدادی گزینه درمانی برای بیماری بوون وجود دارد. با متخصص پوست خود در مورد اینکه کدام درمان برای شما مناسب‌تر است صحبت کنید.

درمان‌های اصلی عبارتند از:

• کرایوتراپی (درمان انجمادی) - نیتروژن مایع روی پوست آسیب دیده اسپری می‌شود تا آن را منجمد کند. این روش ممکن است دردناک باشد و پوست ممکن است برای چند روز کمی ناراحت بماند. پوست آسیب دیده در عرض چند هفته پوسته پوسته می‌شود و می‌ریزد.

• کرم ایمیکیمود یا کرم شیمی درمانی (مانند 5-فلوراوراسیل) - این کرم به مدت چند هفته به طور منظم روی پوست آسیب دیده اعمال می‌شود. ممکن است باعث شود پوست شما قبل از بهبودی قرمز و ملتهب شود.

• کورتاژ و سوزاندن (curettage and cautery) - ناحیه آسیب دیده پوست تحت بی حسی موضعی، خراشیده می‌شود و از گرما یا الکتریسیته برای جلوگیری از هرگونه خونریزی استفاده می‌شود و باعث می‌شود که آن ناحیه پوسته پوسته شده و بعد از چند هفته بهبود یابد.

• درمان فوتودینامیک (PDT) - یک کرم حساس به نور روی پوست آسیب دیده مالیده می‌شود و چند ساعت بعد یک لیزر روی پوست تابانده می‌شود تا سلول‌های غیرطبیعی را از بین ببرد. جلسه درمان معمولا بین ۸ تا ۴۵ دقیقه طول می‌کشد. ممکن است به بیش از ۱ جلسه نیاز داشته باشید.

• جراحی - پوست غیر طبیعی تحت بی حسی موضعی بریده می‌شود و ممکن است بعد از آن بخیه لازم باشد.

در برخی موارد، متخصص پوست شما ممکن است فقط توصیه کند که پوست خود را از نزدیک تحت نظر داشته باشید - برای مثال، اگر رشد آن بسیار کند است و پزشک حس می‌کند که عوارض جانبی درمان بیشتر از مزایای آن است.

مراقبت از پوست پس از درمان

پس از انجام درمان برای بیماری بوون، ممکن است نیاز به قرار ملاقات‌های بعدی با متخصص پوست یا پزشک عمومی داشته باشید تا ببینید آیا به درمان بیشتری نیاز دارید یا خیر.

اگر جراحی انجام داده‌اید، ممکن است لازم باشد ۵ تا ۱۴ روز بعد یا پس از بهبود زخم، بخیه‌ها را بکشید. گاهی اوقات از بخیه‌های قابل حل استفاده می‌شود که نیازی به برداشتن ندارند.

اگر روی زخم خود پانسمان داشتید، ممکن است لازم باشد برای تعویض آن به پزشک عمومی یا بیمارستان بروید.

بعد از درمان:

• اگر لکه‌ی موجود شروع به خونریزی کرد، ظاهر آن تغییر کرد یا توده ایجاد کرد، به پزشک عمومی مراجعه کنید - منتظر قرار ملاقات بعدی خود نباشید.

• اگر متوجه لکه‌های جدید روی پوست خود شدید، به پزشک مراجعه کنید.

• اطمینان حاصل کنید که از پوست خود در برابر نور خورشید محافظت می‌کنید - لباس محافظ بپوشید و از کرم ضد آفتاب با فاکتور محافظت از آفتاب بالا (SPF) حداقل ۳۰ استفاده کنید.

در مورد ضد آفتاب و ایمنی در برابر آفتاب راهنمایی بیشتری دریافت کنید