درمان - بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال غالب
در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال غالب (ADPKD) وجود ندارد و جلوگیری از تشکیل کیست در کلیه‌ها ممکن نیست.
اما برخی از داروهای بالقوه مفید مانند تولواپتان وجود دارند که گاهی اوقات می‌توانند برای کاهش سرعت رشد کیست استفاده شوند.
مشکلات مختلف مرتبط با بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال غالب، مانند فشار خون بالا، درد و سنگ کلیه نیز قابل درمان است.
اگر بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال غالب در شما تشخیص داده شود، معمولاً به یک متخصص کلیه مراجعه خواهید کرد که می‌تواند به تهیه یک برنامه درمانی مناسب کمک کند.
این طرح همچنین شامل کارهایی می‌شود که اگر دچار نارسایی کلیه (کلیه‌های شما به درستی کار نکنند) شُدید٬ می‌خواهید انجام دهید.
فشار خون بالا
معمولاً برای درمان فشار خون بالا در افراد مبتلا به بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال غالب از دارو استفاده می‌شود.
مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) و مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین-2 (ARBs) دو دارویی هستند که بیشترین استفاده را دارند.
همچنین برخی تغییرات در شیوه زندگی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به کاهش فشار خون خود ایجاد کنید، مانند کاهش مصرف نمک به کمتر از ۶ گرم در روز (۶ گرم نمک حدود ۱ قاشق چایخوری است).
در مورد درمان فشار خون بالا بیشتر بدانید
درد
در بسیاری از موارد بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال غالب (ADPKD)، هر دردی که تجربه می‌کنید را می‌توان با درمان علت زمینه‌ای تسکین داد، از جمله سنگ کلیه یا عفونت دستگاه ادراری (UTI).
اگر نیاز به مصرف مسکن دارید، استامینوفن بهترین دارویی است که باید ابتدا آن را امتحان کنید.
اگر درد شما شدید باشد، ممکن است مسکن قوی‌ری مانند ترامادول یا اکسی کدون برای شما تجویز شود.
معمولاً توصیه می‌شود از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن خودداری شود.
چون آنها می‌توانند عملکرد کلیه را مختل کنند و با داروهای تجویز شده برای کنترل فشار خون تداخل داشته باشند.
اما ممکن است گاهی اوقات یک دوره کوتاه NSAID برای افرادی که فشار خون در آنها به خوبی کنترل شده و عملکرد کلیه نسبتاً طبیعی دارند بی‌خطر باشد.
داروهای ضد افسردگی یا ضد تشنج که معمولاً برای درمان صرع استفاده می‌شوند، ممکن است برای دردهای طولانی مدت (مزمن) تجویز شوند. از این داروها می‌توان برای تسکین برخی از انواع درد نیز استفاده کرد.
گاهی اوقات، کیست‌های بزرگ را می‌توان برای کمک به کاهش درد ناشی از افزایش فشار تخلیه کرد.
سنگ کلیه
هنگام ادرار کردن، سنگ‌های کوچک کلیه از بدن شما خارج می‌شوند. در صورت نیاز، ممکن است به شما یک مسکن قوی و دارویی داده شود تا حالت تهوع یا استفراغ را متوقف کند.
نوشیدن آب زیاد جریان ادرار را افزایش می‌دهد که به تخلیه سنگ در مثانه کمک می‌کند.
اگر سنگ کلیه بیش از حد بزرگ است که به طور طبیعی دفع نمی‌شود، ممکن است برای اینکه بتوانید آن را خارج کنید٬ به درمان نیاز داشته باشید.
گزینه‌های درمانی احتمالی عبارتند از:
استفاده از امواج انرژی برای شکستن سنگ به قطعات کوچکتر (سنگ شکنی برون بدنی با موج ضربه‌ای یا ESWL)
عبور دادن یک ابزار تلسکوپی نازک به نام اورتروسکوپ از مجرای ادرار برای برداشتن یا شکستن سنگ
در مورد درمان سنگ کلیه بیشتر بدانید
عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs)
عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) اغلب با یک دوره ۷ تا ۱۴ روزه قرص‌های آنتی بیوتیک قابل درمان هستند.
در طول دوره عفونت باید مایعات زیادی بنوشید تا بدن شما آب کافی داشته باشد.
از استامینوفن می‌توان برای تسکین درد و کاهش دمای بدن استفاده کرد.
مهم است که اگر علائم عفونت‌های دستگاه ادراری دارید در اسرع وقت به پزشک عمومی خود مراجعه کنید، زیرا در صورت عدم درمان می‌تواند به کیست‌های کلیه شما سرایت کند.
درمان عفونت در کیست‌ها سخت‌تر است زیرا نفوذ آنتی بیوتیک‌ها به آنها دشوار است.
اگر با وجود درمان آنتی بیوتیکی٬ ع فونت ادامه یابد، ممکن است کیست‌های عفونی در طی جراحی یا با استفاده از سوزنی که از راه پوست شما وارد می‌شود، تخلیه شوند.
اگر عفونت ادراری شدید و مداوم دارید یا عفونت بطور مکرر عود می‌کند، ممکن است برای برداشتن ۱ یا هر دو کلیه به جراحی و به دنبال آن دیالیز یا پیوند کلیه نیاز داشته باشید.
نارسایی کلیه
برای نظارت بر عملکرد کلیه خود در فواصل زمانی مختلف آزمایش خون خواهید داشت.
اگر وضعیت شما به مرحله‌ای برسد که کلیه‌های شما به طور کلی از کار بیفتند (نارسایی کلیه) باید با پزشک خود مشورت کنید.
دو گزینه اصلی درمان نارسایی کلیه عبارتند از:
دیالیز، که در آن یک دستگاه برخی از عملکردهای کلیه شما را تکرار می‌کند
پیوند کلیه، که در آن یک کلیه سالم از یک اهدا کننده زنده یا تازه فوت شده برداشته می‌شود و در فرد مبتلا به نارسایی کلیه کاشته می‌شود.
برای زنده ماندن فقط به ۱ کلیه نیاز دارید. این بدان معناست که برخلاف سایر انواع اهدای عضو، یک فرد زنده می‌تواند کلیه اهدا کند.
بستگان نزدیک معمولا بهترین تطابق را دارند، بنابراین ممکن است بخواهید ببینید آیا یکی از بستگان مایل به آزمایش است تا بفهمد که آیا او یک اهدا کننده مناسب است یا خیر.
تعداد کمی از افراد مبتلا به نارسایی کلیه تصمیم می‌گیرند که دیالیز یا پیوند کلیه انجام ندهند و درمان ساده برای علائم خود را ترجیح می‌دهند.
برای مثال، اگر بعید است که دیالیز به طور قابل توجهی عمر او را طولانی کند یا کیفیت زندگی او را بهبود بخشد، ممکن است این گزینه را انتخاب کند.
اگر این انتخاب انجام شود، درمان حمایتی برای کمک به کنترل علائم ارائه خواهد شد تا پایان زندگی تا حد امکان راحت باشد.
تولواپتان (Tolvaptan)
تولواپتان (Tolvaptan) دارویی است که برای درمان بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال غالب (ADPKD) در بزرگسالان توصیه شده است.
می‌توان از آن برای کاهش سرعت رشد کیست‌ها، کاهش رشد عمومی کلیه و حفظ عملکرد کلیه برای مدت طولانی‌تری استفاده کرد.
اما تولواپتان فقط در بزرگسالانی که دارای موارد زیر هستند قابل اس تفاده است:
بیماری مزمن کلیه (مرحله ۲ یا ۳) در شروع درمان
شواهدی از پیشرفت سریع بیماری کلیه
تولواپتان به شکل قرص عرضه می‌شود و ۲ بار در روز مصرف می‌شود.
عوارض جانبی رایج عبارتند از:
تشنگی
نیاز به دفع ادرار مکرر
نیاز به دفع ادرار در شب
آسیب کبدی مرتبط با مواد شیمیایی (سمیت کبدی) نیز در برخی از افرادی که برای بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال غالب (ADPKD)٬ تولواپتان مصرف می‌کنند گزارش شده است.
اگر تولواپتان مصرف می‌کنید، ابتدا باید به طور مکرر از طریق کلینیک‌های بیمارستانی تحت نظر باشید.
پرهیز از آسیب
اگر بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال غالب (ADPKD) دارید، کلیه‌های شما آسیب پذیرتر خواهند بود. به عنوان مثال، ضربه یا جراحت ناگهانی به کلیه‌ها می‌تواند باعث شکافتن کیست‌ها و خونریزی شود که منجر به درد شدید می‌شود.
معمولاً پرهیز از انواع ورزش‌های تماسی مانند فوتبال توصیه می‌شود.
عوارض
بعدی
تشخیص
قبلی