انگشت ماشهای
انگشت ماشهای (تریگر فینگر) وضعیتی است که بر یکی یا چند تاندون دست تأثیر میگذارد و خم کردن انگشت یا شست آسیبدیده را دشوار میکند.
اگر تاندون یا تونلی که تاندون از آن عبور میکند (غلاف تاندون نامیده میشود) متورم و ملتهب شود، تاندون تحریک شده و میتواند در غلاف تاندون گیر کند. این میتواند حرکت انگشت یا شست آسیبدیده را دشوار کند و باعث ایجاد حس گیر کردن شود.
انگشت ماشهای همچنین به عنوان تنوسینوویت یا تنوواژینوز شناخته میشود. این میتواند بر انگشت شست و هر انگشتی تأثیر بگذارد. ممکن است یکی یا چند انگشت تحت تأثیر قرار گیرند و مشکل در هر دو دست ایجاد شود.
علائم انگشت ماشهای
علائم انگشت ماشهای میتواند شامل درد در قاعده انگشت یا شست آسیبدیده هنگام حرکت دادن یا فشار دادن آن، و خشکی یا کلیک هنگام حرکت دادن انگشت یا شست آسیبدیده، به ویژه اولین حرکت صبحگاهی باشد.
اگر وضعیت بدتر شود، ممکن است حتی زمانی که دستتان ساکن است در دستتان درد احساس کنید. همچنین ممکن است در کف دستتان تودهای ایجاد شود و انگشت شما در حالت خمیده گیر کند و سپس ناگهان صاف شود. در نهایت، ممکن است به طور کامل خم یا راست نشود.
اگر فکر میکنید ممکن است انگشت ماشهای داشته باشید، به پزشک عمومی خود مراجعه کنید. آنها دست شما را معاینه کرده و در مورد درمانهای مناسب به شما توصیه میکنند.
علت انگشت ماشهای چیست؟
تاندونها رشتههای محکمی هستند که استخوان را به ماهیچه متصل میکنند. آنها با انقباض ماهیچه، استخوان را حرکت میدهند. در دست، تاندونها در امتداد جلو و پشت استخوانهای انگشتان قرار دارند و به ماهیچههای ساعد متصل هستند.
تاندونهای کف دست (تاندونهای خم کننده یا فلکسور) توسط نوارهای محکمی از بافت، به نام رباط، که به شکل قوس روی تاندون قرار دارند، در جای خود نگه داشته میشوند.
تاندونها توسط یک غلاف محافظ پوشیده شدهاند که مقدار کمی مایع برای روان نگه داشتن تاندونها تولید میکند. این به آنها اجازه میدهد تا هنگام خم و راست شدن انگشتان به صورت آزادانه و روان درون غلاف حرکت کنند.
انگشت ماشهای زمانی رخ میدهد که مشکلی در تاندون یا غلاف آن، مانند التهاب و تورم وجود داشته باشد. اگر تاندون دیگر نتواند به راحتی از غلاف بلغزد، ممکن است جمع شود و یک توده کوچک (ندول) ایجاد کند. این باعث میشود خم کردن انگشت یا شست آسیبدیده دشوار شود. اگر تاندون در غلاف گیر کند، انگشت میتواند هنگام صاف شدن با درد کلیک کند.
دلیل دقیق بروز این مشکلات مشخص نیست، اما چندین عامل ممکن است احتمال ابتلا به انگشت ماشهای را افزایش دهد. به عنوان مثال، این عارضه در زنان، افراد بالای ۴۰ سال و افراد مبتلا به برخی شرایط پزشکی شایعتر است.
یکی دیگر از شرایط مرتبط با دست به نام انقباض دوپویترن نیز میتواند خطر ابتلا به انگشت ماشهای را افزایش دهد. در انقباض دوپویترن، بافت همبند کف دست ضخیم میشود و باعث میشود ۱ یا چند انگشت به سمت کف دست خم شوند.
بیماریهای طولانیمدت مانند دیابت و آرتریت روماتوئید نیز با انگشت ماشهای مرتبط هستند.
انگشت ماشهای چگونه درمان میشود
در برخی افراد، انگشت ماشهای ممکن است بدون درمان بهتر شود.
با این حال، اگر درمان نشود، این احتمال وجود دارد که انگشت یا شست آسیبدیده برای همیشه خم شود، که انجام کارهای روزمره را دشوار میکند.
اگر درمان لازم باشد، چندین گزینه در دسترس است، از جمله:
استراحت - پرهیز از انجام فعالیتهای خاص
دارو : مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) ممکن است به تسکین درد کمک کند
آتل - زمانی که انگشت آسیب دیده به یک آتل پلاستیکی بسته میشود تا حرکت را کاهش دهد
تزریق استروئید - استروئیدها داروهایی هستند که میتوانند تورم را کاهش دهند
جراحی روی دست آسیبدیده - جراحی میتواند به تاندون آسیبدیده اجازه دهد تا دوباره به راحتی حرکت کند
جراحی معمولاً فقط در صورتی استفاده میشود که درمانهای دیگر با شکست مواجه شده باشند. این عمل میتواند تا ۱۰۰٪ موثر باشد، اگرچه اگر شغل شما دستی است، ممکن است برای بهبودی کامل نیاز باشد تا ۲ تا ۴ هفته از کار مرخصی بگیرید.
انگشت ماشهای در کودکان
انگشت ماشهای در کودکان غیرمعمول است، اما گاهی اوقات در کودکان خردسال ایجاد میشود. این میتواند بر توانایی کودک در صاف کردن انگشت شست تأثیر بگذارد، اما به ندرت دردناک است و معمولاً بد ون درمان تا سن ۳ سالگی بهبود مییابد.