زندگی با - اچ آی وی و ایدز
اگر با مصرف صحیح دارو و اجتناب ا ز بیماری، وضعیت خود را به درستی مدیریت کنید، باید بتوانید یک زندگی تقریباً طبیعی داشته باشید.
علاوه بر درمان اچ آی وی، کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانید برای بهبود سلامت عمومی خود و کاهش خطر ابتلا به بیماری انجام دهید.
از جمله:
ورزش منظم
داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل
ترک سیگار
این صفحه شامل:
راه‌های دیگریست که اچ آی وی ممکن است زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد
گرفتن حمایت
گفتن به دیگران در مورد اچ آی وی
بارداری
خطر ابتلا به عفونت‌های فرصت طلب
پشتیبانی مالی
راه‌های دیگری که اچ آی وی ممکن است بر زندگی شما تأثیر بگذارد
شما قادر به اهدای خون یا اعضای بدن نخواهید بود
در بسیاری از کشورها ممکن است در گرفتن بیمه عمر برای پوشش خود مشکل داشته باشید
برخی از کشورها وجود دارند که نمی‌توانید از آنها بازدید کنید
تاثیر روانی اچ آی وی
دریافت پشتیبانی (این بخش با توجه به سیستم بهداشت و درمان کشور محل سکونت شما میتواند متفاوت باشد)
از آنجایی که اچ آی وی یک بیماری طولانی مدت است، شما به طور منظم با تیم مراقبت‌های بهداشتی خود در تماس خواهید بود که درمان شما را به طور مداوم بررسی می‌کنند.
ایجاد یک رابطه خوب با تیم مراقبت‌های بهداشتی به این معنی است که می‌توانید به راحتی علائم یا نگرانی‌های خود را مورد بحث قرار دهید. هر چه تیم بیشتر بداند، بیشتر میتواند به شما کمک کند.
افراد مبتلا به اچ آی وی در یک کلینیک تخصصی اچ آی وی، که معمولاً بخشی از کلینیک سلامت جنسی یا بیماری‌های عفونی در بیمارستان محلی شما است، دیده می‌شوند.
حمایت روانی
تشخیص اچ آی وی میتواند بسیار ناراحت کننده باشد و احساس اضطراب یا افسردگی رایج است.
تیم مراقبت‌های بهداشتی شما میتواند به شما مشاوره ارائه دهد تا بتوانید به طور کامل در مورد وضعیت و نگرانی‌های خود صحبت کنید.
ممکن است برای شما مفید باشد که با یک مشاور یا روانشناس آموزش دیده یا فردی در یک خط کمک تخصصی صحبت کنید. کلینیک اچ آی وی شما اطلاعاتی در مورد این موارد خواهد داشت.
برای برخی افراد صحبت کردن با سایر افراد مبتلا به اچ آی وی، چه در یک گروه پشتیبانی محلی یا در یک اتاق گفتگوی اینترنتی، مفید بوده است.
به دیگر ان درباره اچ آی وی خود بگویید
به شریک زندگی خود و شرکای سابق خود بگویید
اگر مبتلا به اچ آی وی هستید، مهم است که شریک جنسی فعلی شما و هر شریک جنسی که از زمان ابتلا به آن داشته‌اید، آزمایش و درمان شوند.
برخی از افراد ممکن است در مورد صحبت کردن درباره اچ آی وی با شریک فعلی یا سابق خود احساس عصبانیت، ناراحتی یا خجالت کنند. نگرانی‌های خود را با پزشک عمومی یا کارکنان کلینیک در میان بگذارید.
آنها می‌توانند شما را راهنمایی کنند.
آنها همچنین در مورد افشای وضعیت خود به شرکای آینده و اینکه چگونه می‌توانید خطر انتقال ویروس را به شخص دیگری کاهش دهید، به شما توصیه‌هایی می‌کنند.
هیچ کس نمی‌تواند شما را مجبور کند که به تمامی شرکای جنسی و عاطفی خود بگویید مبتلا به اچ آی وی هستید، اما اکیداً توصیه می‌شود که این کار را انجام دهید.
در صورت عدم آزمایش و درمان، اچ آی وی میتواند عواقب مخربی داشته باشد و در نهایت منجر به بیماری جدی و مرگ شود.
ممکن است بخواهید به کارفرمای خود بگویید
در بسیاری از کشورها هیچ الزام قانونی برای گفتن به کارفرمای خود ندارید، مگر اینکه شغلی کلیدی در نیروهای مسلح داشته باشید یا در بخش مراقبت‌های بهداشتی کار کنید که در آن عمل‌های تهاجمی را انجام می‌دهید.
اگر در نقش مراقبت‌های بهداشتی کار می‌کنید، باید توسط تیم بهداشت حرفه‌ای و پزشک اچ آی وی تحت نظر باشید تا مطمئن شوید که خود و بیماران را در معرض خطر عفونت قرار نمی‌دهید.
بارداری و اچ آی وی
اگر باردار هستید توصیه‌هایی دریافت کنید
درمان اچ آی وی برای جلوگیری از انتقال اچ آی وی به فرزندتان در دسترس است.
بدون درمان، ۱ در ۴ (۲۵٪) احتمال ابتلای نوزاد شما به اچ آی وی وجود دارد. با درمان، خطر کمتر از ۱ در ۱۰۰ است.
پیشرفت در درمان به این معنی است که خطر انتقال ویروس به نوزاد با زایمان طبیعی افزایش نمی‌یابد.
اما در برخی موارد، ممکن است همچنان سزارین توصیه شود، اغلب به دلایلی که به اچ آی وی شما مربوط نمی‌شود.
در مورد خطرات و مزایای هر روش زایمان با کارکنان کلینیک اچ آی وی خود صحبت کنید. تصمیم نهایی در مورد نحوه زایمان با شماست و کارکنان به این تصمیم احترام خواهند گذاشت.
اگر اچ آی وی دارید، به نوزاد خود شیر ندهید زیرا ویروس از طریق شیر مادر منتقل می‌شود.
لقاح
اگر شما یا شریک زندگیتان مبتلا به اچ آی وی هستید، ممکن است گزینه‌هایی در دسترس باشد که به شما امکان می‌دهد بطور ایمن بچه دار شوید. باید از پزشک اچ آی وی خود راهنمایی بخواهید.
اگر اچ آی وی دارید و باردار شدید، با کلینیک اچ آی وی تماس بگیرید.
این مهم است زیرا:
برخی از درمان‌های اچ آی وی میتواند برای جنین شما مضر باشد، بنابراین برنامه درمانی شما باید بازنگری شود
ممکن است برای جلوگیری از ابتلای نوزاد به اچ آی وی به داروهای بیشتری نیاز باشد
عفونت‌های فرصت طلب
خطر عفونت
اگر سیستم ایمنی بدن شما توسط ویروس اچ‌آی‌وی آسیب دیده باشد، در معرض خطر ابتلا به عفونت‌هایی خواهید بود که معمولاً در حالت عادی در خطر ابتلا به آنها قرار نخواهید داشت.
این عفونت‌ها٬ که به آنها عفونت‌های فرصت‌طلب گفته می‌شود، زمانی اتفاق می‌افتند که سیستم ایمنی بسیار ضعیفی دارید.
اما اگر درمان اچ آی وی خود را انجام دهید، احتمال ابتلا به این موارد کم است.
۴ نوع اصلی عفونت فرصت طلب عبارتند از:
عفونت‌های قارچی ، مانند برفک دهان و پنوموسیستیس پنومونی (PCP)
عفونت‌های انگلی مانند توکسوپلاسموز
عفونت‌های ویروسی، مانند زونا (هرپس زوستر)
افراد مبتلا به اچ آی وی پیشرفته نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به برخی از انواع سرطان، مانند سرطان سیستم لنفاوی (لنفوم) هستند.
ذات الریه
پنومونی (ذات الریه) باکتریایی میتواند به عنوان عارضه سایر عفونت‌ها مانند آنفولانزا ایجاد شود. با آنتی بیوتیک قابل درمان است. در صورت عدم درمان، پنومونی میتواند کشنده باشد.
همه افر اد مبتلا به بیماری‌های طولانی مدت مانند اچ آی وی تشویق می‌شوند که هر پاییز برای محافظت در برابر آنفولانزای فصلی حتما واکسن آنفولانزا بزنند.
همچنین توصیه می‌شود که واکسن پنوموکوکی نیز زده شود، که از یک عفونت جدی ریه به نام پنومونی پنوموکوکی محافظت می‌کند.
پنومونی پنوموسیستیس (PCP)
پنوموسیستیس پنومونی (PCP) یک عفونت قارچی ریه است که در صورت عدم درمان به موقع میتواند تهدید کننده زندگی باشد.
قبل از پیشرفت در درمان اچ آی وی، پنوموسیستیس پنومونی (PCP) علت اصلی مرگ و میر در بین مبتلایان به اچ آی وی در کشورهای توسعه یافته بود.
علائم PCP عبارتند از:
سرفه خشک مداوم
تنگی نفس
مشکل در تنفس
تب (در برخی موارد)
هر گونه علائم PCP را فوراً گزارش دهید زیرا وضعیت میتواند ناگهان بدون هشدار بدتر شود.
پنوموسیستیس پنومونی (PCP) را می‌توان با آنتی بیوتیک درمان کرد. اگر تعداد CD4 شما به زیر ۲۰۰ کاهش یابد، ممکن است به شما آنتی بیوتیک داده شود تا هر روز مصرف کنید تا زمانی که تعداد CD4 شما به بالای ۲۰۰ برسد.
سل
سل یکی دیگر از عفونت‌های باکتریایی است. در سطح جهانی، یکی از علل اصلی مرگ و میر افراد مبتلا به اچ آی وی مثبت است.
باکتری مسئول ایجاد سل گاهی اوقات میتواند از طریق هوا از فردی به فرد دیگر منتقل شود. اما بسیاری از افرادی که مبتلا به سل هستند، عفونی نیستند.
سل را می‌توان با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها درمان کرد، اما برخی از گونه‌های با کتری مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایجاد کرده‌اند و درمان آنها دشوارتر است.
کاندیدیازیس (برفک دهان)
کاندیدیازیس یک عفونت قارچی است که در افراد مبتلا به اچ آی وی شایع است. این عفونت باعث می‌شود یک پوشش ضخیم و سفید در داخل دهان، زبان، گلو یا واژن ظاهر شود.
کاندیدیازیس به ندرت جدی است، اما میتواند هم خجالت آور و هم دردناک باشد. با کِرِم‌ها و قرص‌های ضد قارچ قابل درمان است.
اگر حملات مکرر کاندیدیازیس را دارید به کارکنان کلینیک اچ آی وی اطلاع دهید زیرا ممکن است نشانه کم بودن تعداد CD4 باشد.
سرطان
افراد مبتلا به اچ آی وی پیشرفته در معرض خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان هستند.
تخمین زده می‌شود که افرادی که عفونت اچ آی وی پیشرفته دارند و آن را درمان نکرده‌اند٬ در مقایسه با افرادی که این بیماری را ندارند، ۱۰۰ برابر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان‌های خاص هستند.
۲ سرطان شایع که افراد مبتلا به اچ آی وی را تحت تاثیر قرار می‌دهند عبارتند از:
لنفوم - سرطان سیستم لنفاوی است. سیستم لنفاوی شبکه‌ای از غدد است که بخشی از سیستم ایمنی بدن ما را تشکیل می‌دهد.
سارکوم کاپوزی - این سرطان باعث رشد ضایعات روی پوست شما می‌شود و همچنین میتواند بر اندام‌های داخلی شما تأثیر بگذارد.
درمان اچ آی وی در کاهش خطر ابتلا به سرطان و وضعیت‌های طولانی مدت مانند بیماری‌های قلبی عروقی و تنفسی مهم است. اگر سیگار می‌کشید، ترک آن نیز در کاهش این خطر مهم است.
پول و حمایت مالی
پول
اگر به دلیل اچ آی وی مجبور به توقف کار یا کار پاره وقت شوید، ممکن است از نظر مالی برای شما مشکل باشد.
با توجه به کشور محل سکونت شما در صورت ابتلا به اچ آی ممکن است که مشمول دریافت کمک مالی شوید.
با سیستم بهداشت و درمان کشور محل سکونت خود تماس بگیرید.
پیشگیری
بعدی
درمان
قبلی