تشخیص - آب سیاه چشمی (گلوکوم)
تشخیص
گلوکوم (آب سیاه چشمی) معمولاً در طی یک آزمایش معمول چشم، اغلب قبل از ایجاد علائم قابل توجه، تشخیص داده می‌شود. معمولاً بعد از آن آزمایش‌های دیگری برای تشخیص و نظارت بر وضعیت مورد نیاز است.
انجام منظم آزمایش‌های چشمی بسیار مهم است تا مشکلاتی مانند گلوکوم را بتوان در اسرع وقت تشخیص داد و درمان کرد. درمان زودهنگام می‌تواند به توقف شدید بینایی شما کمک کند.
شما باید حداقل هر ۲ سال یک بار آزمایش چشم انجام دهید. اگر در معرض خطر بالاتری از گلوکوم هستید - برای مثال، اگر یکی از بستگان نزدیکتان به آن مبتلا است - ممکن است به شما توصیه شود که آزمایشات مکرر تری انجام دهید.
می‌توانید در یک بینایی‌شناس محلی آزمایش چشم انجام دهید و آزمایش‌ها توسط بینایی‌سنج انجام می‌شود.
آزمایش‌هایی برای تشخیص و نظارت بر گلوکوم
در صورت مشکوک شدن به گلوکوم پس از آزمایش معمول چشم، آزمایش‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند توسط اپتومتریست انجام شود.
تست فشار چشم
تست فشار چشم (تونومتری) از ابزاری به نام تونومتر برای اندازه گیری فشار داخل چشم استفاده می‌کند.
اپتومتریست مقدار کمی داروی مسکن (بی‌حس کننده) و رنگ را در جلوی چشم شما قرار می‌دهد. سپس نوری را به چشم شما می‌تابانند و به آرامی سطح آن را با تونومتر لمس می‌کند.
برخی از اپتومتریست‌ها برای بررسی فشار از ابزار دیگری استفاده می‌کنند که از پف هوا استفاده می‌کند و چشم را لمس نمی‌کند.
گونیوسکوپی
گونیوسکوپی معاینه‌ای است برای مشاهده قسمت جلویی چشم - فضای پر از مایع بین قسمت رنگی (عنبیه) و پنجره شفاف جلوی چشم (قرنیه). این جایی است که مایع باید از چشم شما خارج شود.
گونیوسکوپی می‌تواند به تعیین باز یا بسته بودن این ناحیه («زاویه») کمک کند، که می‌تواند بر نحوه تخلیه مایع از چشم شما تأثیر بگذارد. اپتومتریست به شما می‌گوید که چه نوعی از گلوکوم دارید.
آزمایش میدان دیداری
آزمایش میدان بینایی (گاهی اوقات پریمتری نامیده می‌شود) نواحی بینایی از دست رفته را بررسی می‌کند.
ممکن است دنباله‌ای از نقاط نورانی به شما نشان داده شود و از شما خواسته شود که دکمه ای را فشار دهید تا مشخص کنید کدام یک را می‌توانید ببینید. برخی نقاط در لبه‌های بینایی شما ظاهر می‌شوند (دید محیطی)، که اغلب اولین ناحیه‌ای است که تحت تأثیر آب سیاه قرار می‌گیرد.
اگر نمی‌توانید لکه های اطراف را ببینید، ممکن است به این معنی باشد که گلوکوم به بینایی شما آسیب رسانده است.
ارزیابی عصب بینایی
عصب بینایی، که چشم شما را به مغز شما متصل می‌کند، می‌تواند در گلوکوم آسیب ببیند، بنابراین ممکن است برای بررسی سالم بودن آن ارزیابی انجام شود.
برای آزمایش، از قطره‌های چشمی برای بزرگ کردن مردمک چشم استفاده می‌شود. سپس چشمان شما با استفاده از یکی از موارد زیر معاینه می‌شوند:
لامپ شکافی (میکروسکوپ با نور روشن)
توموگرافی انسجام نوری - نوعی اسکن که در آن از پرتوهای نور ویژه برای اسکن پشت چشم و تولید تصویری از آن استفاده می‌شود.
قطره‌های چشمی که برای گشاد کردن مردمک چشم شما استفاده می‌شود می‌تواند به طور موقت بر توانایی رانندگی شما تأثیر بگذارد، بنابراین باید برای رسیدن به خانه بعد از قرار ملاقات خود هماهنگی کنید.
ارجاع به متخصص
اگر گلوکوم (آب سیاه) در طی آزمایش چشم تشخیص داده شد، باید برای آزمایش های بیشتر به چشم پزشک ارجاع شوید. آنها تشخیص را تایید می‌کنند و متوجه می‌شوند:
وضعیت تا چه حد توسعه یافته است
گلوکوم چقدر به چشمان شما آسیب رسانده است
چه چیزی ممکن است باعث گلوکوم شده باشد
سپس آنها می‌توانند در مورد درمان توصیه کنند. برای اطلاعات بیشتر به درمان گلوکوم (آب سیاه) مراجعه کنید.
در برخی موارد، چشم پزشک به درمان شما ادامه خواهد داد. اما برای انواع کمتر جدی گلوکوم، ممکن است بتوانید به بینایی شناس مراجعه کنید.
درمان
بعدی
گلوکوم
قبلی