Eye tests for children
آزمایش‌های چشم برای کودکان
اگرچه مشکلات جدی بینایی در دوران کودکی نادر است، برای شناسایی زودهنگام هرگونه مشکل، معاینات روتین چشم برای نوزادان و کودکان خردسال ارائه می‌شود.
با توجه به سیستم بهداشت و درمان محل سکونت شما٬ به احتمال زیاد آزمایش‌های رایگان بینایی برای کودکان زیر ۱۶ سال بصورت مجانی در دسترس است.
چرا معاینات چشم مهم است؟
هر چه زودتر هر گونه مشکل چشمی پیدا شود، شما و فرزندتان زودتر می‌توانید درمان و حمایتی را که نیاز دارید دریافت کنید.
کودکان ممکن است متوجه نشوند که مشکل بینایی دارند، بنابراین، بدون معاینات معمول، این خطر وجود دارد که مشکل تشخیص داده نشود. این ممکن است بر رشد و آموزش آنها تأثیر بگذارد.
اگر در مورد بینایی فرزندتان نگرانی دارید به پزشک عمومی مراجعه کنید یا به چشم پزشک مراجعه کنید.
کی چشم‌های بچه‌ام معاینه می‌شود؟
چشم‌های بچه شما ممکن است در اولین ساعات، هفته‌ها و سال‌های زندگی او چندین بار بررسی شود.
در عرض ۷۲ ساعت پس از تولد
به عنوان بخشی از معاینه فیزیکی نوزاد، چشم‌های بچه شما از نظر هر گونه مشکل فیزیکی آشکار بررسی می‌شود.
بین ۶ تا ۸ هفتگی
این یک معاینه فیزیکی پیگیری برای بررسی هرگونه مشکل آشکار است که بلافاصله پس از تولد تشخیص داده نشده است.
حدود ۱ سال یا بین ۲ تا ۲ سال و نیم
ممکن است به عنوان بخشی از بررسی‌های سلامت و رشد بچه‌تان، از شما پرسیده شود که آیا در مورد بینایی او نگرانی دارید. در صورت لزوم می‌توان آزمایش‌های چشمی را ترتیب داد.
حدودا ۴ یا ۵ سالگی
چشم‌های بچه شما ممکن است به زودی پس از شروع مدرسه معاینه شود. این به نام غربالگری بینایی نامیده می‌شود و کاهش بینایی در یکی یا هر دو چشم را بررسی می‌کند. هدف این است که هر گونه مشکلی را زودهنگام شناسایی کنید تا در صورت نیاز درمان انجام شود.
غربالگری بینایی معمولاً در مدرسه بچه شما انجام می‌شود. با این حال، این اتفاق در همه مناطق نمی‌افتد. اگر بینایی بچه شما در مدرسه بررسی نشد، او را برای معاینه چشم به درمانگاه محلی خود ببرید.
اگر در هر مرحله ای در مورد بینایی بچه‌تان نگرانی دارید، با یک پزشک عمومی صحبت کنید یا به چشم پزشک مراجعه کنید.
چه آزمایش‌هایی ممکن است انجام شود؟
ممکن است تعدادی آزمایش برای بررسی مشکلات بینایی یا چشمی در نوزادان و کودکان انجام شود.
تست رفلکس قرمز
تست رفلکس قرمز معمولاً همراه با معاینه کلی چشم‌های نوزاد شما، به عنوان بخشی از بررسی‌های نوزاد انجام می‌شود.
این کار شامل استفاده از ابزاری به نام افتالموسکوپ است که چشم‌ها را بزرگ می‌کند و از نوری استفاده می‌کند تا بتوان آنها را به طور واضح معاینه کرد.
هنگامی که نور به چشم‌های نوزاد شما تابانده می‌شود، باید یک بازتاب قرمز دیده شود زیرا به بازتاب بازمی‌گردد. اگر بازتاب سفید دیده شود، می‌تواند نشانه مشکل چشمی باشد.
تست رفلکس مردمک
تست رفلکس مردمک شامل تابش نور به هر یک از چشم‌های بچه شما برای بررسی نحوه واکنش مردمک‌های او (نقاط سیاه در مرکز چشم) به نور است.
مردمک‌های بچه شما باید به طور خودکار در پاسخ به نور کوچک شوند. اگر این کار را نکنند، می‌تواند نشانه‌ای از مشکل باشد.
توجه به اشیاء بصری
این یک تست ساده برای بررسی این است که آیا یک نوزاد تازه متولد شده به اشیاء بصری توجه می‌کند.
یک ماما یا پزشک سعی می کند با یک شی جالب توجه بچه شما را جلب کند. سپس آن را حرکت می‌دهند تا ببینند آیا چشم‌های کودک آن را دنبال می کند یا خیر.
از این نوع تست‌ها می‌توان برای بررسی بینایی نوزادان بزرگتر و کودکان خردسال که هنوز قادر به صحبت کردن نیستند استفاده کرد.
اگر بچه شما می‌تواند صحبت کند اما هنوز قادر به تشخیص حروف نیست، ممکن است به جای اشیا از تصاویر استفاده شود.
نمودار اسنلن و لاگمار
هنگامی که بچه شما می‌تواند حروف را تشخیص یا مطابقت دهد، بینایی او با استفاده از نمودارهایی آزمایش می‌شود. این نمودارها دارای ردیف‌هایی از حروف و اعداد است که اندازه‌های آنها در حال کاهش است.
از بچه شما خواسته می‌شود تا حروفی را که از فاصله مشخصی می‌بیند بخواند یا مطابقت دهد. این نمودارها نمودارهای اسنلن یا لاگمار نامیده می‌شوند.
برای کودکان خردسال تر، ممکن است به جای آن یک آزمایش مشابه با استفاده از تصاویر یا نمادها انجام شود.
آزمایش‌های دامنه حرکت
برای آزمایش دامنه حرکت هر چشم، توجه کودک به یک شیء جالب جلب می‌شود و سپس آن شیء به ۸ موقعیت مختلف منتقل می‌شود: بالا، پایین، چپ، راست و بین هر یک از این نقاط.
این تست عملکرد عضلات چشم را بررسی می‌کند.
تست انکسار (شکست نور)
تست انکسار توسط یک اپتومتریست انجام می‌شود و برای بررسی این است که آیا بچه شما به عینک نیاز دارد و در صورت نیاز، برای تعیین نمره عینک او استفاده می‌شود.
ممکن است قبل از آزمایش به بچه شما قطره‌های چشمی خاصی داده شود که مردمک‌های او را گشاد کند تا پشت چشم‌های او را بتوان به طور واضح‌تری معاینه کرد.
در صورتی که کودک شما به اندازه کافی بزرگ شده است، از او خواسته می‌شود در حالی که لنزهای مختلفی در جلوی چشمان او قرار می‌گیرد، به نور نگاه کند یا حروف روی نمودار را بخواند.
آزمایش کمبود بینایی رنگ
آزمایش‌های کمبود بینایی رنگ، که به نام آزمایش‌های کوررنگی نیز شناخته می‌شوند، معمولاً در کودکان بزرگتر در صورت مشکوک بودن به مشکل انجام می‌شود.
یکی از تست‌هایی که برای بررسی کوررنگی استفاده می‌شود، تست ایشیهارا است. این تست شامل نگاه کردن به تصاویری است که از نقطه‌هایی با ۲ رنگ مختلف تشکیل شده است. اگر بینایی رنگ کودک طبیعی باشد، می‌تواند یک حرف یا عدد را در تصویر تشخیص دهد.
کودکی که نمی‌تواند تفاوت بین ۲ رنگ را تشخیص دهد، نمی‌تواند عدد یا حرف را ببیند، به این معنی که ممکن است مشکل بینایی رنگ (کور رنگی) داشته باشد.
درباره تشخیص کمبود بینایی رنگ (کور رنگی) بیشتر بخوانید.
علل مشکلات چشمی در نوزادان و کودکان
در طول معاینات چشم، تعدادی از مشکلات مختلف چشمی قابل تشخیص است، از جمله:
آب مروارید دوران کودکی - لکه‌های کدر در عدسی چشم که از بدو تولد وجود دارند
تنبلی چشم (آمبلیوپی) - وضعیتی که در آن بینایی یک چشم به درستی رشد نمی‌کند.
انحراف چشم یا لوچی (استرابیسم) - وضعیتی که در آن چشم‌ها به جهات مختلف نگاه می‌کنند.
نزدیک بینی (میوپی) - وضعیتی که در آن اشیاء دور تار به نظر می‌رسند، در حالی که اشیاء نزدیک به طور واضح دیده می‌شوند.
دور بینی (هایپروپی) - وضعیتی که در آن اشیاء دور به طور واضح دیده می‌شوند اما اشیاء نزدیک خارج از فوکوس هستند.
آستیگماتیسم - وضعیتی که در آن لایه شفاف جلوی چشم (قرنیه) به طور کامل خمیده نیست.
کمبود بینایی رنگ (کوری رنگی) - مشکل در دیدن رنگ ها یا تشخیص بین رنگ های مختلف؛ این مشکل در پسران شایع تر از دختران است.
شناسایی علائم مشکلات چشمی
اگرچه بچه شما باید با بزرگ شدن به طور مرتب معاینات چشم داشته باشد، اما همچنان مهم است که مراقب هر گونه مشکلی باشید و در صورت نگرانی از پزشک متخصص اطفال یا اپتومتریست راهنمایی بگیرید.
برای نوزادان، چک لیست موجود در پرونده سلامت شخصی بچه شما می‌تواند به شما کمک کند بررسی کنید که آیا بینایی بچه شما به طور طبیعی رشد می‌کند یا خیر.
در کودکان بزرگتر، علائم احتمالی مشکل چشمی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
چشم ها به یک جهت نگاه نمی‌کنند.
شکایت از سردرد یا خستگی چشم
مشکلات خواندن - برای مثال، ممکن است نیاز داشته باشند کتاب‌ها را نزدیک صورت خود نگه دارند و ممکن است مرتباً جای خواندن خود را گم کنند
مشکلات هماهنگی دست و چشم - برای مثال، ممکن است در انجام بازی‌های توپی مشکل داشته باشند.
دست و پا چلفتی بودن غیرعادی
مالیدن مکرر چشم‌ها
نشستن بیش از حد نزدیک به تلویزیون
در صورت داشتن هرگونه نگرانی در مورد چشم یا بینایی فرزندتان، با پزشک عمومی یا اپتومتریست صحبت کنید. هر چه زودتر مشکلی برطرف شود، بهتر است.
کودکان در هر سنی می‌توانند تست بینایی بدهند. آنها نیازی به خواندن یا حتی صحبت کردن ندارند. تست بینایی به خصوص در صورتی که سابقه مشکلات چشمی دوران کودکی مانند لوچی یا تنبلی چشم در خانواده شما وجود داشته باشد، بسیار مهم است.