اپی گلوتیت

اپی گلوتیت التهاب و تورم اپی‌گلوت است. اغلب به دلیل عفونت ایجاد می‌شود، اما گاهی اوقات می‌تواند در نتیجه آسیب گلو نیز رخ دهد.

اپی گلوت یک فلپ بافتی است که در زیر زبان در پشت گلو قرار دارد.

عملکرد اصلی آن این است که هنگام غذا خوردن روی نای را ببندد تا از ورود غذا به مجرای تنفسی شما جلوگیری کند.

علائم اپی گلوتیت

علائم اپی گلوتیت معمولاً به سرعت ایجاد می‌شود و به سرعت بدتر می‌شود، اگرچه ممکن است طی چند روز در کودکان بزرگتر و بزرگسالان ایجاد شود.

علائم عبارتند از:

• گلو درد شدید

• مشکل و درد هنگام بلع و قورت دادن

• مشکل در تنفس، که ممکن است هنگام خم شدن به جلو بهبود یابد

• تنفسی که صدایی غیر طبیعی و بلند دارد (استریدور)

• تب

• تحریک پذیری و بی قراری

• صدای خفه یا خشن

• ریزش آب دهان

علائم اصلی اپی گلوتیت در کودکان خردسال مشکلات تنفسی، سوت تنفسی و صدای خشن است.

در بزرگسالان و کودکان بزرگتر، مشکلات بلع و آب دهان از علائم اصلی هستند.

چه زمانی مشاوره پزشکی دریافت کنید

اپی گلوتیت به عنوان یک اورژانس پزشکی در نظر گرفته می‌شود، زیرا اپی گلوت متورم می‌تواند اکسیژن رسانی به ریه‌های شما را محدود کند.

اگر فکر می‌کنید که شما یا بچه شما مبتلا به اپی گلوتیت هستید، از اورژانس محلی آمبولانس بخواهید.

در حالی که منتظر آمبولانس هستید، نباید سعی کنید گلوی بچه خود را معاینه کنید، چیزی را داخل دهان او قرار دهید یا او را به پشت بخوابانید. این ممکن است علائم او را بدتر کند.

مهم است که او را آرام نگه دارید و سعی کنید باعث وحشت یا ناراحتی او نشوید.

اگر گلو به طور کامل مسدود شود، اپی گلوتیت می‌تواند کشنده باشد. اما بیشتر افراد با درمان مناسب بطور کامل خوب می‌شوند.

درمان اپی گلوتیت

اپی گلوتیت در بیمارستان درمان می‌شود. اولین کاری که تیم پزشکی انجام می‌دهد این است که مجاری تنفسی فرد را ایمن کند تا مطمئن شود که می‌تواند به درستی نفس بکشد.

ایمن سازی مجاری تنفسی

یک ماسک اکسیژن برای رساندن اکسیژن با غلظت بالا به ریه‌های فرد داده می‌شود.

اگر این کار جواب نداد، یک لوله در دهان فرد قرار داده می‌شود و از کنار اپی گلوت او به داخل نای فشار داده می‌شود. لوله به منبع اکسیژن متصل خواهد شد.

اگر نیاز فوری به محکم کردن مجاری تنفسی وجود داشته باشد، ممکن است یک برش کوچک در گردن در جلوی نای ایجاد شود تا بتوان یک لوله را وارد کرد. سپس لوله به منبع اکسیژن متصل می‌شود.

این عمل تراکئوستومی نامیده می‌شود و اجازه می‌دهد تا اکسیژن با دور زدن اپی‌گلوت، وارد ریه‌ها شود.

تراکئوستومی اورژانسی را می‌‌توان با استفاده از بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام داد.

هنگامی که راه‌های هوایی ایمن شدند و فرد قادر به تنفس نامحدود است، ممکن است راه راحت تری برای کمک به تنفس او پیدا شود.

این کار معمولاً با عبور دادن یک لوله از طریق بینی و داخل نای انجام می‌شود.

مایعات از طریق یک قطره وارد رگ شده تا زمانی که فرد بتواند قورت بدهد.

هنگامی که این امر محقق شد و تصور شد که وضعیت ایمن است، ممکن است برخی از آزمایشات انجام شود، از جمله:

• لارنگوسکوپی فیبر نوری - یک لوله انعطاف پذیر با یک دوربین متصل به یک سر (لارنگوسکوپ) برای بررسی گلو استفاده می‌شود.

• سواب گلو - برای آزمایش هر گونه باکتری یا ویروس

• آزمایش خون - برای بررسی تعداد گلبول‌های سفید خون (تعداد بالا نشان می‌دهد ممکن است عفونت وجود داشته باشد) و شناسایی هر گونه اثری از باکتری یا ویروس در خون

• اشعه ایکس یا سی تی اسکن - گاهی اوقات برای بررسی سطح تورم استفاده می‌شود

هر گونه عفونت زمینه‌ای با یک دوره آنتی بیوتیک درمان می‌شود.

با درمان سریع، اکثر افراد پس از حدود یک هفته از اپی گلوتیت بهبود می‌یابند و به اندازه کافی خوب هستند که بعد از ۵ تا ۷ روز بیمارستان را ترک کنند.

چرا این اتفاق می‌افتد

اپی گلوتیت معمولاً در اثر عفونت با باکتری هموفیلوس آنفلوآنزا نوع b ایجاد می‌شود.

علاوه بر اپی‌گلوتیت، باکتری هموفیلوس آنفلوآنزا نوع b می‌تواند باعث تعدادی از عفونت‌های جدی مانند ذات الریه و مننژیت شود.

این عفونت مشابه ویروس سرماخوردگی یا آنفولانزا منتشر می‌شود. باکتری در قطرات ریز بزاق و مخاط هنگام سرفه یا عطسه فرد مبتلا٬ به هوا پرتاب می‌شود.

می‌توانید با تنفس این قطرات یا با لمس سطوح آلوده و سپس لمس صورت یا دهان خود به عفونت مبتلا شوید.

علل کمتر شایع اپی‌گلوتیت عبارتند از:

• سایر عفونت‌های باکتریایی - مانند استرپتوکوک پنومونیه (یک علت شایع ذات‌الریه)

• عفونت‌های قارچی - افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض خطر این نوع عفونت‌ها هستند

• عفونت‌های ویروسی - مانند ویروس واریسلا زوستر (ویروس مسئول آبله مرغان ) و ویروس هرپس سیمپلکس (ویروس مسئول تبخال)

• آسیب به گلو - مانند ضربه به گلو، یا سوزش گلو با نوشیدن مایعات بسیار داغ

• سیگار کشیدن - به ویژه مواد مخدر، مانند حشیش یا کراک

واکسیناسیون باکتری هموفیلوس آنفلوآنزا نوع b

موثرترین راه برای جلوگیری از ابتلای فرزندتان به اپی گلوتیت این است که مطمئن شوید واکسیناسیون او به روز است.

کودکان به خصوص در برابر عفونت این باکتری آسیب پذیر هستند زیرا سیستم ایمنی آنها توسعه نیافته است.

نوزادان باید علیه باکتری هموفیلوس آنفلوآنزا نوع b به عنوان بخشی از واکسن چندگانه شوند، که همچنین از دیفتری، هپاتیت B، کزاز، سیاه سرفه و فلج اطفال محافظت می‌کند.

آنها باید ۳ دوز از واکسن را دریافت کنند: در ۸ هفتگی، ۱۲ هفتگی و ۱۶ هفتگی. به دنبال آن یک واکسن هیب Hib  در سن ۱ سالگی انجام می‌شود.

اگر مطمئن نیستید که واکسیناسیون فرزندتان به روز است یا خیر، با پزشک عمومی خود تماس بگیرید.

درباره برنامه واکسیناسیون بیشتر بخوانید.

چه کسانی تحت تأثیر قرار گرفته‌اند

مرگ و میر ناشی از اپی گلوتیت نیز نادر است و در کمتر از ۱ مورد از ۱۰۰ مورد رخ می‌دهد.