آنسفالیت
انسفالیت یک بیماری غیرمعمول اما جدی است که در آن مغز ملتهب (متورم) میشود.
میتواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به درمان فوری در بیمارستان دارد.
هر کسی ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد، اما افراد بسیار جوان و بسیار مسن بیشتر در معرض خطر هستند.
علائم آنسفالیت
آنسفالیت معمولا با علائم شبیه آنفولانزا مانند تب و سردرد شروع میشود.
علائم جدیتر طی ساعتها، روزها یا هفتهها ظاهر میشوند، از جمله:
گیجی یا عدم جهت یابی
تشنج یا حمله
تغییرات در شخصیت و رفتار
مشکل در صحبت کردن
ضعف یا از دست دادن حرکت در برخی از قسمتهای بدن
از دست دادن هوشیاری
اگر شما یا شخص دیگری این علائم جدی را داشتید فوراً اورژانس محلی را برای آمبولانس شماره گیری کنید.
علل آنسفالیت
همیشه مشخص نیست که چه چیزی باعث آنسفالیت میشود، اما میتواند ناشی از موارد زیر باشد:
عفونتهای ویروسی - به ندرت، التهاب مغز (آنسفالیت) ممکن است ناشی از ویروسهای رایجی باشد که باعث تبخال (ویروس هرپس سیمپلکس) یا آبله مرغان (ویروس هرپس واریسلا) میشود که به مغز سرایت میکند.
مشکل در سیستم ایمنی، دفاع بدن در برابر عفونت - گاهی اوقات مشکلی در سیستم ایمنی ایجاد میشود و به اشتباه به مغز حمله میکند و باعث التهاب آن میشود.
عفونتهای باکتریایی یا قارچی - این موارد دلایل بسیار نادرتر آنسفالیت نسبت به عفونت های ویروسی هستند.
برخی از انواع آنسفالیت توسط پشهها (مانند آنسفالیت ژاپنی)، کنهها (مانند آنسفالیت منتقله از کنه) و پستانداران (مانند هاری) منتقل میشون د.
شما نمیتوانید آنسفالیت را از شخص دیگری بگیرید.
درمانهای آنسفالیت
آنسفالیت باید در بیمارستان درمان شود. هرچه درمان زودتر شروع شود، احتمال موفقیت بیشتر خواهد بود.
درمان بستگی به علت زمینهای دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروهای ضد ویروسی
درمانهایی برای کمک به کنترل سیستم ایمنی
داروهای مسکن برای کاهش ناراحتی یا تب
دارویی برای کنترل تشنج یا حملات
کمک به تنفس، مانند اکسیژن از طریق ماسک صورت یا دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور)
مدت زمانی که فرد مبتلا به آنسفالیت باید در بیمارستان بماند میتواند از چند روز تا چند هفته یا حتی ماهها متغیر باشد.
بهبودی از آنسفالیت
برخی از افراد در نهایت به بهبودی کامل از آنسفالیت میرسند، اگرچه این می تواند یک روند طولانی و خسته کننده باشد.
بسیاری از افراد هرگز بطور کامل خوب نمیشوند و با مشکلات طولانی مدت ناشی از آسیب مغزی مواجه میشوند.
عوارض شایع عبارتند از:
تشنج یا حملات مکرر
تغییرات شخصیتی و رفتاری
مشکلات مربوط به توجه، تمرکز، برنامهریزی و حل مسئله
خستگی مداوم
این مشکلات میتواند تاثیر قابل توجهی بر زندگی فرد مبتلا و همچنین خانواده و دوستان وی داشته باشد.
اما کمک و پشتیبانی در دسترس است.
پیشگیری از آنسفالیت
همیشه نمیتوان از آنسفالیت پیشگیری کرد، اما برخی از عفونتهایی که باعث آن میشوند با واکسیناسیون قابل پیشگیری هستند.
این موارد عبارتند از:
واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) - یک واکسن معمولی که به همه کودکان ارائه میشود.
واکسن آنسفالیت ژاپنی - برای مسافرانی که به مناطق در معرض خطر، مانند بخشهایی از آسیای شرقی سفر میکنند٬ توصیه میشود
واکسن آنسفالیت منتقله از کنه - برای مسافرانی که به مناطق خاصی از اروپا و آسیا میروند توصیه میشود.
واکسیناسیون هاری - برای مسافرانی که در معرض خطر هستند، در جایی که دسترسی به مراقبتهای پزشکی احتمالاً محدود است، توصیه میشود.
اگر مطمئن نیستید که واکسنهایتان به روز است یا نه، یا قصد سفر دارید و نمیدانید که آیا به واکسیناسیون نیاز دارید یا خیر، با یک پزشک عمومی صحبت کنید.