اگزمای دیسکوئید
بررسی اجمالی
اگزمای دیسکوئید که به عنوان درماتیت نومولار یا دیسکوئید نیز شناخته می‌شود، یک بیماری پوستی طولانی مدت (مزمن) است که باعث خارش، تورم و ترک خوردن پوست به صورت تکه‌های دایره‌ای یا بیضی شکل می‌شود.
بدون درمان، اگزمای دیسکوئید می‌تواند هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه داشته باشد. همچنین ممکن است عود کند - اغلب در همان ناحیه‌ای که قبلاً تحت تأ ثیر قرار گرفته بود.
علائم اگزمای دیسکوئید
اگزمای دیسکوئید باعث ایجاد تکه‌های دایره ای یا بیضی شکل مشخصی از اگزما می‌شود. این عارضه می‌تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کند، اگرچه معمولاً صورت یا پوست سر را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.
اولین علامت اگزمای دیسکوئید معمولاً گروهی از نقاط کوچک یا برجستگی روی پوست است. سپس اینها به سرعت به هم می‌پیوندند و تکه‌های بزرگتری را تشکیل می‌دهند که اندازه آنها از چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر متغیر است.
در پوست‌های روشن تر، این لکه‌ها صورتی یا قرمز خواهند بود. در پوست‌های تیره تر، این لکه‌ها می‌توانند قهوه‌ای تیره یا رنگ پریده‌تر از پوست اطرافشان باشند.
در ابتدا، این لکه‌ها اغلب متورم، تاول‌دار شده و مایع ترشح می‌کنند. آنها همچنین خارش زیادی دارند، به خصوص در شب.
با گذشت زمان، لکه‌ها ممکن است خشک، پوسته پوسته و ترک خورده شوند. مرکز لکه نیز گاهی اوقات پاک می‌شود و حلقه‌ای از پوست تغییر رنگ می‌دهد که ممکن است با کرم حلقوی اشتباه گرفته شود.
شما ممکن است فقط یک لکه اگزمای دیسکوئید داشته باشید، اما اکثر افراد چندین لکه دارند. پوست بین لکه‌ها اغلب خشک است.
لکه‌های اگزمای دیسکوئید گاهی اوقات می‌توانند عفونی شوند. علائم عفونت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
مایع زیادی از لکه‌ها ترشح می‌شود
یک پوسته زرد روی لکه‌ها ایجاد می‌شود
پوست اطراف لکه‌ها داغ، متورم و حساس یا دردناک می‌شود
حالت تهوع
احساس گرما یا لرز
احساس ناخوشی
چه زمانی باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید
اگر فکر می‌کنید ممکن است اگزمای دیسکوئید داشته باشید به داروساز یا پزشک عمومی مراجعه کنید. پزشک می‌تواند یک درمان مناسب را توصیه کند.
همچنین اگر فکر می‌کنید پوست شما ممکن است عفونی شده باشد، باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید. ممکن است لازم باشد از کرم آنتی بیوتیک استفاده کنید یا در موارد شدید آنتی بیوتیک را به صورت قرص یا کپسول مصرف کنید.
تشخیص پزشک عمومی فقط باید با معاینه نواحی آسیب دیده پوست، انجام شود. در برخی موارد ممکن است سوالاتی بپرسد یا ازمایش‌هایی ترتیب دهد تا شرایط دیگر را رد کند.
اگر پزشک عمومی از تشخیص مطمئن نباشد یا اگر نیاز به آزمایش لکه‌ها باشد، ممکن است شما را به یک متخصص پوست ارجاع دهد.
علل اگزمای دیسکوئید
علت اگزمای دیسکوئید ناشناخته است، اگرچه ممکن است به دلیل داشتن پوست به خصوص خشک اتفاق بیفتد.
هنگامی که پوست شما بسیار خشک است نمی‌تواند مانع موثری در برابر موادی که با آن در تماس هستند ایجاد کند. این می‌تواند به ماده‌ای که قبلاً بی ضرر بود، مانند صابون، اجازه دهد که پوست شما را تحریک کند.
مهم است که به دقت به تمام مواد شیمیایی موجود در لوازم آرایشی و بهداشتی که ممکن است با پوست شما تماس داشته باشند، نگاه کنید. درماتیت تماسی، نوعی اگزما که در اثر تماس با یک محرک خاص ایجاد می‌شود، ممکن است در اگزمای دیسکوئید نقش داشته باشد.
برخی از افراد مبتلا به اگزمای دیسکوئید سابقه اگزمای آتوپیک نیز دارند که اغلب در افرادی که مستعد ابتلا به آسم و تب یونجه هستند اتفاق می‌افتد. با این حال، بر خلاف اگزمای آتوپیک، اگزمای دیسکوئید ارثی نیست.
سایر محرک‌های احتمالی
شیوع اگزمای دیسکوئید ممکن است گاهی با یک آسیب پوستی جزئی مانند نیش یا گزش حشره یا سوختگی ایجاد شود.
برخی از داروها با اگزمای دیسکوئید مرتبط هستند. شما نباید بدون مشورت با پزشکی که آن را برای شما تجویز کرده است، مصرف داروهای تجویز شده را قطع کنید.
محیط‌های خشک و آب و هوای سرد می‌توانند اگزما دیسکوئید را بدتر کنند و محیط‌های آفتابی یا مرطوب ممکن است علائم شما را بهتر کنند.
درمان اگزمای دیسکوئید
اگزمای دیسکوئید معمولاً یک مشکل طولانی مدت است، اما داروهایی برای کمک به تسکین علائم و تحت کنترل نگه داشتن شرایط موجود است.
درمان‌ها شامل:
نرم کننده‌ها - مرطوب کننده‌هایی که روی پوست اعمال می‌شود تا از خشک شدن آن جلوگیری کند
کورتیکواستروئیدهای موضعی - پمادها و کرم‌های حاوی استروئید که روی پوست استفاده می‌شوند و ممکن است علائم شدید را تسکین دهد.
آنتی هیستامین‌ها - داروهایی که می‌توانند خارش را کاهش دهند
کارهایی نیز وجود دارد که می‌توانید خودتان انجام دهید، مانند پرهیز از تمام مواد شیمیایی تحریک کننده در صابون‌ها، مواد شوینده، حمام‌های حباب دار و ژل‌های دوش.
اگر اگزمای شما عفونی یا شدید باشد، می‌توان داروی دیگری نیز تجویز کرد.
گاهی اوقات، مناطقی از پوست که تحت تأثیر اگزمای دیسکوئید قرار گرفته‌اند، می‌توانند پس از رفع این عارضه برای همیشه تغییر رنگ دهند.
درباره درمان اگزمای دیسکوئید بیشتر بدانید.
انواع دیگر اگزما
اگزما نام گروهی از بیماری‌های پوستی است که باعث خشکی و تحریک پوست می‌شود. انواع دیگر اگزما عبارتند از:
اگزمای آتوپیک (که درماتیت آتوپیک نیز نامیده می‌شود) - شایع ترین نوع اگزما است که اغلب ارثی است و با شرایط دیگری مانند آسم و تب یونجه مرتبط است.
درماتیت تماسی - نوعی اگزما که در تماس پوست با یک ماده خاص اتفاق می‌افتد
اگزمای واریسی - نوعی اگزما که معمولاً ساق پا را درگیر می‌کند و به دلیل مشکلات جریان خون از طریق سیاهرگ‌های پا ایجاد می‌شود.
درمان
بعدی
