علائم - اختلال هماهنگی رشدی (دیسپراکسی) در کودکان

• بررسی اجمالی

• علائم

• تشخیص

• درمان

اختلال هماهنگی رشدی (DCD) می‌تواند طیف وسیعی از مشکلات را ایجاد کند. برخی از این موارد ممکن است در سنین پایین قابل توجه باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است تنها با بزرگتر شدن بچه شما آشکار شوند.

مشکلات در نوزادان

تاخیر در رسیدن به نقاط عطف رشد طبیعی می‌تواند نشانه اولیه اختلال هماهنگی رشدی در کودکان خردسال باشد. برای مثال، غلت زدن، نشستن، خزیدن یا راه رفتن بچه شما ممکن است کمی بیشتر از حد انتظار طول بکشد.

همچنین ممکن است متوجه شوید که بچه‌تان:

• در طول سال اول خود، حالت‌های غیرعادی بدن (پوسچر) را نشان می‌دهد.

• در بازی با اسباب‌بازی‌هایی که به هماهنگی خوبی نیاز دارند، مانند چیدن آجر، مشکل دارد.

• در یادگیری غذا خوردن با کارد و چنگال و قاشق کمی مشکل دارد.

این علائم ممکن است بیایند و بروند.

مشکلات در کودکان بزرگتر

همانطور که بچه شما بزرگتر می‌شود، ممکن است مشکلات جسمی قابل توجه‌تری داشته باشد، به علاوه مشکلاتی در زمینه‌های دیگر.

مشکلات حرکتی و هماهنگی

مشکلات حرکتی و هماهنگی از علائم اصلی اختلال هماهنگی رشدی هستند.

کودکان ممکن است در موارد زیر مشکل داشته باشند:

• فعالیت‌های زمین بازی مانند پریدن، جهیدن، دویدن، گرفتن یا ضربه زدن به توپ. آنها اغلب به دلیل نداشتن هماهنگی از شرکت در بازی‌ها اجتناب می‌کنند و ممکن است آموزش تربیت بدنی را دشوار بیابند.

• بالا و پایین رفتن از پله‌ها

• نوشتن، نقاشی و استفاده از قیچی - خط و نقاشی آنها ممکن است نسبت به هم سن و سال‌هایشان نامرتب و کمتر پیشرفته به نظر برسد.

• لباس پوشیدن، بستن دکمه‌ها و بستن بند کفش

• بی حرکت ماندن - ممکن است دست و پاهای خود را زیاد تکان دهند یا حرکت دهند

کودکی که اختلال هماهنگی رشدی دارد ممکن است دست و پا چلفتی به نظر برسد، زیرا ممکن است به اشیاء برخورد کند، وسایل را بیندازد و زیاد زمین بخورد.

اما این به خودی خود لزوماً نشانه‌ای از اختلال هماهنگی رشدی نیست، زیرا بسیاری از کودکانی که دست و پا چلفتی به نظر می‌رسند، در واقع تمام مهارت‌های حرکتی (موتوری) طبیعی را برای سن خود دارند.

برخی از کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی نیز ممکن است نسبت به سایر کودکان تناسب اندام کمتری داشته باشند زیرا عملکرد ضعیف آنها در ورزش ممکن است باعث بی میلی آنها به ورزش شود.

مشکلات اضافی

علاوه بر مشکلات مربوط به حرکت و هماهنگی، کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی می‌توانند مشکلات دیگری نیز داشته باشند٬ مانند:

• مشکل در تمرکز - ممکن است دامنه توجه کمی داشته باشند و تمرکز روی یک موضوع برای بیش از چند دقیقه برایشان دشوار باشد.

• مشکل در پیروی از دستورالعمل‌ها و کپی کردن اطلاعات - آنها ممکن است در یک محیط انفرادی در مدرسه نسبت به محیط گروهی عملکرد بهتری داشته باشند، بنابراین می‌توان آن‌ها را به صورت گام به گام در انجام کارها راهنمایی کرد.

• ضعف در سازماندهی خود و انجام کارها

• کند بودن در به دست آوردن مهارت های جدید - برای یادگیری به تشویق و تکرار نیاز دارند.

• مشکل در دوست یابی - آنها ممکن است از شرکت در بازی‌های تیمی اجتناب کنند و ممکن است به دلیل «متفاوت بودن» یا دست و پا چلفتی بودن مورد آزار و اذیت قرار گیرند.

• مشکلات رفتاری - اغلب ناشی از سرخوردگی کودک نسبت به علائم اختلال خود

• پایین بودن عزت نفس

شرایط مرتبط

کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی ممکن است شرایط دیگری نیز داشته باشند، مانند:

• اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) - گروهی از علائم رفتاری که شامل بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری است.

• نارساخوانی - یک مشکل رایج یادگیری که عمدتا بر نحوه خواندن و املای کلمات تأثیر می‌گذارد

• اوتیسم - وضعیتی که بر تعامل اجتماعی، ارتباطات، علایق و رفتار تأثیر می‌گذارد

برخی از کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در هماهنگی حرکات مورد نیاز برای تولید گفتار واضح مشکل دارند.