Developmental co-ordination disorder dyspraxia in adults
اختلال هماهنگی رشدی (دیسپراکسی) در بزرگسالان
دیسپراکسی، همچنین به عنوان اختلال هماهنگی رشدی (DCD) شناخته می‌شود، یک اختلال شایع است که حرکت و هماهنگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
دیسپراکسی روی هوش شما تاثیری ندارد. این اختلال می‌تواند بر مهارت‌های هماهنگی شما تأثیر بگذارد - مانند کارهایی که نیاز به تعادل دارند، ورزش کردن یا یادگیری رانندگی ماشین. دیسپراکسی همچنین می‌تواند بر مهارت‌های حرکتی ظریف شما مانند نوشتن یا استفاده از اشیاء کوچک تأثیر بگذارد.
این صفحه بر دیسپراکسی در بزرگسالان تمرکز دارد. همچنین می‌توانید در مورد دیسپراکسی دوران کودکی بخوانید.
علائم دیسپراکسی
علائم دیسپراکسی می‌تواند بین افراد متفاوت باشد و ممکن است در طول زمان تغییر کند. ممکن است انجام کارهای روزمره برای شما دشوار باشد.
اگر دیسپراکسی دارید، ممکن است بر این موارد اثر بگذارد:
هماهنگی، تعادل و حرکت شما
اینکه چگونه مهارت‌های جدید یاد می‌گیرید، فکر می‌کنید و اطلاعات را در محل کار و خانه به خاطر می‌آورید
مهارت‌های زندگی روزانه شما، مانند لباس پوشیدن یا آماده کردن وعده‌های غذایی
توانایی شما در نوشتن، تایپ کردن، کشیدن و گرفتن اشیای کوچک
نحوه عملکرد شما در موقعیت‌های اجتماعی
چگونگی برخورد با احساسات خود
مدیریت زمان، برنامه‌ریزی و مهارت‌های سازمانی شخصی
دیسپراکسی را نباید با سایر اختلالات مؤثر بر حرکت، مانند فلج مغزی و سکته٬ اشتباه گرفت. این اختلال می‌تواند افراد با تمام توانایی‌های فکری را تحت تاثیر قرار دهد.
چه زمانی به پزشک عمومی مراجعه کنیم
اگر فکر می‌کنید ممکن است دیسپراکسی تشخیص داده نشده یا مشکلاتی در هماهنگی خود داشته باشید به پزشک عمومی مراجعه کنید. خوب است که از علائم خود یادداشتی داشته باشید.
پزشک عمومی ممکن است شما را برای انجام آزمایش‌های بیشتر به فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر ارجاع دهد. آنها قبل از تشخیص، حرکات شما و اینکه این حرکات چگونه علائم شما را تحت تاثیر قرار می‌دهند، ارزیابی می کنند.
اگر دیسپراکسی دارید، ممکن است شرایط دیگری نیز داشته باشید، مانند:
مشکل در یادگیری یا درک ریاضیات (نارسایی حساب)
علل دیسپراکسی
مشخص نیست چه چیزی باعث دیسپراکسی می‌شود. اگر نارس به دنیا آمده باشید، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن باشید.
دیسپراکسی در مردان شایع تر است و اغلب ارثی است.
درمان دیسپراکسی
هیچ درمانی دائمی برای دیسپراکسی وجود ندارد، اما درمان‌هایی وجود دارد که می‌تواند به زندگی روزمره کمک کند، مانند:
کاردرمانی - برای کمک به شما برای یافتن راه‌های عملی برای مستقل ماندن و مدیریت کارهای روزمره مانند نوشتن یا تهیه غذا
درمان شناختی رفتاری (CBT) - نوعی گفتاری درمانی که می‌تواند به شما در مدیریت مشکلاتتان با تغییر طرز تفکر و رفتارتان کمک کند.
همچنین ممکن است کمک کند اگر شما:
تناسب اندام داشته باشید - ممکن است متوجه شوید که ورزش منظم به هماهنگی کمک می‌کند، احساس خستگی را کاهش می‌دهد و از افزایش وزن شما جلوگیری می‌کند.
یاد بگیرید چگونه از رایانه یا لپ تاپ استفاده کنید اگر نوشتن با دست دشوار است
از یک تقویم، دفتر خاطرات یا برنامه برای بهبود سازماندهی خود استفاده کنید
یاد بگیرید که چگونه در مورد چالش‌های خود و اینکه چگونه بر آنها غلبه کرده‌اید٬ به طور مثبت صحبت کنید.
حمایت از افراد مبتلا به دیسپراکسی
دیسپراکسی می‌تواند تأثیر زیادی بر زندگی شما داشته باشد. با توجه به سیستم بهداشت و درمان محل زندگی شما٬ ممکن است پشتیبانی برای کمک به مدیریت وضعیت شما در دسترس باشد.
ممکن است صحبت با افراد مبتلا به دیسپراکسی یا ارتباط با یک موسسه خیریه کمک کند.