(ADHD) زندگی با - اختلال نقص توجه و بیش فعالی
زندگی با
زندگی با اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) می‌تواند دشوار باشد، زیرا علائم می‌توانند فعالیت‌های روزمره را بیشتر به چالش بکشند.
دریافت حمایت لازم برای درک و کنار آمدن با شرایط خود یا فرزندتان بسیار مهم است.
راه‌های کنار آمدن با کودکان مبتلا به ADHD برای والدین
مراقبت از کودکی با اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) می‌تواند چالش برانگیز باشد. رفتارهای تکانشی، بی باک و آشفته‌ای که معمولا در ADHD دیده می‌شود، می‌تواند فعالیت‌های روزمره را خسته‌کننده و استرس‌زا کند.
اگرچه گاهی ممکن است دشوار باشد، مهم است که به یاد داشته باشید که کودکی مبتلا به ADHD نمی‌تواند جلوی رفتار خود را بگیرد. افراد مبتلا به ADHD ممکن است سرکوب کردن تکانه‌ها برایشان دشوار باشد، به این معنی که ممکن است قبل از عمل، در مورد موقعیت یا عواقب آن فکر نکنند.
اگر از کودک مبتلا به ADHD مراقبت می‌کنید، ممکن است این توصیه‌ها برای شما مفید باشد.
روز را برنامه‌ریزی کنید
روز را برنامه‌ریزی کنید تا فرزندتان بداند چه انتظاری باید داشته باشد. تعیین روال می‌تواند تفاوت زیادی در چگونگی کنار آمدن کودک مبتلا به ADHD با زندگی روزمره ایجاد کند.
به عنوان مثال، اگر بچه شما باید برای مدرسه آماده شود، آن را به مراحل ساختار یافته تقسیم کنید تا بداند دقیقاً چه کاری باید انجام دهد.
مرزهای مشخصی تعیین کنید
اطمینان حاصل کنید که همه افراد از رفتارهایی که انتظار می‌رود آگاه هستند و با ستایش یا پاداش فوری رفتارهای مثبت را تقویت کنید. با استفاده از عواقبی که قابل اجرا هستند، مانند صلب امتیاز در صورتی که از مرزها تجاوز شود، شفاف باشید و به طور مداوم این رویه را دنبال کنید.
مثبت باشید
بطور خاص تقدیر و تمجید کنید. به جای گفتن یک جمله عمومی مثل اینکه: «ممنون که این کار را انجام دادی»، می‌توانید بگویید: «ظرف‌‌ها را واقعاً خوب شستی. ممنونم.»
این کار برای بچه‌تان روشن می‌کند که شما راضی هستید و چرا.
دادن دستورالعمل
اگر از بچه‌تان می‌خواهید کاری انجام دهد، دستورالعمل‌های مختصری بدهید و دقیق باشید. به جای اینکه بپرسید: «می‌توانی اتاق خوابت را مرتب کنی؟» بگویید: «لطفاً اسباب‌بازی‌هایت را در جعبه بگذار و کتاب‌ها را روی قفسه بگذار.»
این باعث می‌شود آنچه فرزندتان باید انجام دهد واضح‌تر شود و زمانی که کار را درست انجام می‌دهد، فرصتی برای ستایش ایجاد می‌کند.
طرح تشویقی
یک طرح تشویقی برای خودتان ایجاد کنید که از امتیاز یا نمودار ستاره استفاده کند، به طوری که رفتار خوب بتواند امتیاز کسب کند. به عنوان مثال، رفتار خ وب در حین بیرون رفتن برای خرید کردن به بچه شما زمان استفاده از کامپیوتر یا نوعی بازی را می‌دهد.
فرزندتان را در آن مشارکت دهید و به او اجازه دهید تا در تصمیم‌گیری در مورد امتیازات کمک کند.
این نمودارها برای اینکه خسته کننده نشوند نیاز به تغییرات منظم دارند. اهداف باید به شرح زیر باشد:
فوری - برای مثال، روزانه
میان‌مدت - به عنوان مثال، هفتگی
بلند‌مدت - به عنوان مثال، ۳ ماهه
سعی کنید فقط بر روی ۱ یا ۲ رفتار در یک زمان تمرکز کنید.
زودتر مداخله کنید
مراقب علائم هشدار دهنده باشید. اگر به نظر می‌رسد که بچه شما ناامید شده، بیش از حد تحریک شده و در حال از دست دادن کنترل خود است، مداخله کنید.
در صورت امکان با دور کردن او از موقعیت، حواس بچه خود را پرت کنید. این ممکن است آنها را آرام کند.
موقعیت‌های اجتماعی
موقعیت‌های اجتماعی را کوتاه و شیرین نگه دارید. دوستان را به بازی دعوت کنید، اما زمان بازی را کوتاه نگه دارید تا بچه‌تان کنترل خود را از دست ندهد. زمانی که فرزندتان احساس خستگی یا گرسنگی می‌کند، مثلاً بعد از یک روز در مدرسه، این کار را انجام ندهید.
ورزش
اطمینان حاصل کنید که بچه شما در طول روز فعالیت بدنی زیادی داشته باشد. پیاده‌روی، جست و خیز کردن و انجام ورزش می‌تواند به بچه شما کمک کند تا خود را خسته کند و کیفیت خوابش بهتر شود.
اطمینان حاصل کنید که آنها در نزدیکی زمان خواب کار خیلی سخت یا هیجان انگیز انجام نمی‌دهند.
دستورالعمل‌های فعالیت بدنی ما را برای کودکان و نوجوانان بخوانید که شامل اطلاعاتی در مورد فعال شدن و میزان فعالیت شما و بچه‌تان است.
غذا خوردن
مراقب آنچه فرزندتان می‌خورد باشید. اگر بچه شما پس از خوردن غذاهای خاصی که ممکن است حاوی مواد افزودنی یا کافئین باشند بیش فعال است، یادداشتی از آنها داشته باشید و آنها را با پزشک عمومی در میان بگذارید.
زمان خواب
به یک روال پایبند باشید. اطمینان حاصل کنید که بچه شما هر شب در ساعت مشخصی به رختخواب می‌رود و صبح در ساعت مشخصی از خواب بیدار می‌شود.
از فعالیت‌های بیش از حد در ساعات قبل از خواب، مانند بازی‌های رایانه‌ای یا تماشای تلویزیون خودداری کنید.
وقت شب
مشکلات خواب و ADHD می‌تواند یک دور باطل باشد. ADHD می‌تواند منجر به مشکلات خواب شود که به نوبه خود می‌تواند علائم را بدتر کند.
بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD پس از خوابیدن به طور مکرر از خواب بیدار می‌شوند و الگوهای خوابشان قطع می‌شود. استفاده از یک برنامه روتین مناسب برای خواب می‌تواند به بچه شما کمک کند و زمان خواب را کمتر به میدان جنگ تبدیل کند.
کمک در مدرسه
کودکان مبتلا به ADHD اغلب با رفتارهای خود در مدرسه مشکل دارند و این وضعیت می‌تواند بر پیشرفت تحصیلی کودک تأثیر منفی بگذارد.
با معلمان فرزندتان در مورد هر گونه حمایت اضافی که ممکن است فرزندتان نیاز داشته باشد، صحبت کنید.
بزرگسالان مبتلا به ADHD
اگر بزرگسالی هستید که مبتلا به ADHD هستید، ممکن است توصیه‌های زیر برای شما مفید باشد:
اگر سازماندهی برایتان سخت است، لیست تهیه کنید، یادداشت‌های روزانه داشته باشید، یادآور‌هایی بچسبانید و زمانی را برای برنامه‌ریزی کاری که باید انجام دهید اختصاص دهید.
با ورزش منظم انرژی خود را تخلیه کنید.
راه‌‌هایی برای کمک به آرامش پیدا کنید، مانند گوش دادن به موسیقی یا یادگیری تمرینات تنفسی برای استرس
اگر شغلی دارید، با کارفرمای خود در مورد وضعیت خود صحبت کنید و در مورد هر کاری که او می‌تواند برای کمک به شما برای بهتر کار کردن انجام دهد صحبت کنید
اگر در کالج یا دانشگاه هستید، در مورد اینکه چه تغییراتی می‌تواند برای حمایت از شما انجام شود، مانند زمان اضافی برای تکمیل امتحانات و دوره‌های آموزشی، سوال کنید.
با پزشک در مورد صلاحیت خود برای رانندگی صحبت کنید، زیرا اگر ADHD شما بر رانندگی شما تأثیر بگذارد، باید به آژانس صدور گواهینامه رانندگی محل سکونت خود اطلاع دهید. قوانین هر کشوری متفاوت است.
با یک گروه پشتیبانی محلی یا ملی تماس بگیرید یا به آنها بپیوندید - این سازمان‌ها می‌توانند شما را با افراد دیگری در موقعیت مشابه مرتبط کنند و می‌توانند منبع خوبی برای حمایت، اطلاعات و مشاوره باشند.
درمان
قبلی